• پایش تغییرات وسعت جنگل های مانگرو خور باهو در استان سیستان و بلوچستان- ایران

    جزئیات بیشتر مقاله
    • تاریخ ارائه: 1387/01/01
    • تاریخ انتشار در تی پی بین: 1387/01/01
    • تعداد بازدید: 1000
    • تعداد پرسش و پاسخ ها: 0
    • شماره تماس دبیرخانه رویداد: -
    خلیج گواتر در منتهی الیه جنوب شرقی ایران قرار دارد و تقریباً نیمی از آن متعلق به کشور پاکستان است. این خلیج در بخش ایرانی خود دارای دو خور واجد درختان مانگرو به نام های خور گواتر و باهو است. در این تحقیق به منظور پایش تغییرات جنگل های مانگرو خور باهو از عکس های هوایی سال های 1336 و 1345، تصاویر ماهواره ای لندست سنجنده های  ,tm etm  مربوط به سال های 1377 و 1380 و تصاویر ماهواره  irs-lissiiiسال 1385 استفاده گردید. نتایج نشان داد که آهنگ تغییرات مساحت کل جنگل های مانگرو در هر دوره نسبت به دوره  قبل متفاوت است به طوریکه پس از یک کاهش از سال 1336 تا 1345، یک افزایش شدید بین سال های 1345 تا 1377 مشاهده می شود و پس از آن تا سال 1380 کاهش و در دوره آخر دوباره روند صعودی به خود گرفت. مقایسه وسعت جنگل های مانگرو در ابتدای دوره مورد مطالعه و انتهای آن حاکی از رشد چشمگیر وسعت این جنگل ها است و به طور کلی می توان گفت که از ابتدای دوره مورد مطالعه تا انتهای آن ( 1336 تا 1385 ) برآیند تغییرات مثبت بوده و وسعت توده های جنگلی مانگرو از 144.83 به 508.21 هکتار افزایش یافته است. عمده این افزایش مربوط به سال های بین 1345 تا 1377 می باشد و این افزایش در این سال ها بیشتر در طبقه کم تراکم (تراکم تاج پوشش کمتر از 50 %) رخ داده است. در آخرین دوره سالیانه 2.32 درصد به وسعت جنگل های مانگرو افزوده شده است. با توجه به قرار گرفتن خور باهو در مرز ایران و پاکستان و فاصله زیاد آن با سایت پرورش میگو و مراکز صنعتی و مسکونی، انتظار می رود که جنگل های مانگرو این خور تغییرات عمده ای در گذر زمان نداشته باشد و اثبات چنین تغییراتی در این مطالعه دلیلی بر وجود تغییرات منطقه ای و جهانی ایجاد شده در اثر محرک های مصنوعی است.

سوال خود را در مورد این مقاله مطرح نمایید :

با انتخاب دکمه ثبت پرسش، موافقت خود را با قوانین انتشار محتوا در وبسایت تی پی بین اعلام می کنم
مقالات جدیدترین رویدادها
مقالات جدیدترین ژورنال ها