اثر جیره های حاوی سطوح متفاوت انرژی و پروتئین با نسبت ثابت بر قابلیت هضم ایلئومی مواد مغذی در جوجه های گوشتی

این آزمایش به منظور بررسی اثر جیره های حاوی سطوح متفاوت انرژی و پروتئین با نسبت ثابت بر قابلیت هضم مواد مغذی در سن 28 روزگی در جوجه های گوشتی سویه راس 308 انجام گردید. تعداد 160 قطعه جوجه ی گوشتی سویه ی راس در قالب یک طرح کاملا تصادفی به 4 تیمار آزمایشی و 4 تکرار در هر تیمار بودند، اختنصاص یافته شد. تیمارها شامل سطوح متفاوت پروتئین (23، 21 و 20%) و انرژی (3031.6، 2768 و 2636 کیلوکالری بر کیلوگرم) با نسبت ثابت 131.8 در مرحله آغازین و سطوح (22، 20 و 19، پروتئین 3174.6، 2886 و 2472 کیلوکالری بر کیلوگرم انرژی) با نسبت ثابت 144.3 و (20، 18 و 17% پروتئین) و (3224، 3063 و 29.2 کیلوکالری بر کیلوگرم انرژی) با نسبت ثابت در مرحله پایانی 161.2 بود. جیره های غذایی بر اساس جداول احتیاجات جوجه های گوشتی انجمن تحقیقات مالی ایالات متحده (nrc ،1994) و با توجه به کاتولوگ احتیاجات جوجه های گوشتی نژاد راس 308 تنظیم گردید. به جهت تعیین قابلیت هضم ایلئومی مواد مغذی با استفاده از جیره حاوی مارکر اکسید کروم از روش پیشنهادی گلیندمن (2009) استفاده شد. اثر تیمارهای آزمایشی بر قابلیت هضم ایلئومی ماده خشک، چربی و پروتئین خام اختلاف معنی داری را نشان داد (p<0.001). بالاترین قابلیت هضم ایلئومی ماده خشک و چربی مربوط به تیمار شاهد و بالاترین قابلیت هضم ایلئومی پروتئین خام مربوط به تیمار حاوی 2 بود. اثر تیمارهای آزمایشی بر قابلیت هضم ایلئومی ماده آلی اختلاف معنی داری را نشان نداد .(p˃0.05)