اثرات توأم میدان الکترومغناطیسی با فرکانس کم و ویتامین a برتکوین پوست جنین موش نژاد بالب سی

روش کار: این مطالعه آزمایشگاهی تجربی است. 18 موش باردار به صورت تصادفی در 3 گروه کنترل، شاهد آزمایشگاهی و تجربی تقسیم بندی شدند. در موش های تجربی در روز 10.5 حاملگی ویتامین a به میزان 15000 واحد بر کیلوگرم تزریق درون صفاقی شد. هم چنین در روزهای 12-10 بارداری در معرض میدان الکترومغناطیسی با شدت 100 گاوس قرار گرفتند. کلیه نمونه ها در روز 17.5 بارداری تشریح و بررسی های ریخت شناسی و بافت شناسی انجام گردید.

نتایج: متوسط اندازه وزن جنین های تجربی نسبت به شاهد آزمایشگاهی افزایش یافت (p<0.05) طول فرق سری نشیمنگاهی جنین های تجربی نیز نسبت به شاهد آزمایشگاهی افزایش نشان داد (p<0.001) هم چنین ضخامت اپی درم پوست نمونه های تجربی نسبت به شاهد آزمایشگاهی افزایش یافت (p<0.05)؛ در حالی که متوسط تعداد سلول های بازال و خاردار و نیز متوسط تعداد فولیکول های مو در اپیدرم پوست در جنین های تجربی در مقایسه با شاهد آزمایشگاهی کاهش نشان داد (p<0.001).

نتیجه گیری: در معرض قرار گیری توأم میدان الکترومغناطیسی با فرکانس کم و ویتامین a بر تکوین جنین موش کوچک آزمایشگاهی و رشد و نمو اپیدرم پوست آن اثرات عمیق می گذارد.