تاثیر بکارگیری همزمان آرام سازی و مایع درمانی بر وضعیت تنفسی کارگران نساجی

مواد و روش ها: به منظور انجام این مطالعه نیمه تجربی، 35 نفر از کارگران خط تولید یک کارخانه نساجی که دارای مشکل تنفسی بودند، به روش آسان انتخاب و مورد بررسی قرار گرفتند. ابزار جمع آوری اطلاعات شامل پرسش نامه بررسی وضعیت تنفسی، فهرست ارزیابی اجرای روش آرام سازی، ثبت مایعات مصرفی روزانه و نیز دستگاه اسپیرومتری بود. جهت بررسی وضعیت تنفسی از دو معیار علایم غیرطبیعی تنفسی (سرفه، خس خس سینه، تنگی نفس و خلط) و فراسنج های اسپیرومتری fvc ,fev₁ استفاده گردید. برنامه آب درمانی و آرام سازی به مدت 21 روز به کار گرفته شد و سپس وضعیت تنفسی کارگران قبل و بعد از مداخله مقایسه گردید.

یافته ها: نتیجه مطالعه نشان داد، افزایش معنی داری در میزان fvc ,fev₁ کارگران (p<0.05) و کاهش معنی دار در میزان شیوع علایم غیرطبیعی تنفسی (سرفه، خس خس سینه، تنگی نفس و خلط) بعد از مداخله نسبت به زمان قبل از آن وجود دارد (p<0.05).

نتیجه گیری و توصیه ها: با توجه به نتایج حاصل، استفاده همزمان از روش آرام سازی و مایع درمانی برای کاهش علایم تنفسی و نیز بهبود عملکرد تنفسی کارگران موثر می باشد. از این رو، به کارگیری این روش ها برای کاهش مشکلات تنفسی کارگران نساجی پیشنهاد می گردد.