مقایسه اثر ایمی پرامین، دسموپرسین و روش شرطی سازی در درمان شب ادراری کودکان

مواد و روش ها: این تحقیق روی 84 کودک در محدوده سنی 11-7 ساله مبتلا به شب ادراری که از طریق غربالگری مدارس انتخاب شده بودند، انجام شد. بیماران به طور تصادفی به سه دسته تقسیم شدند و هر گروه تحت یک نوع درمان قرار گرفت. گروه اول: یک قرص ایمی پرامین 25 میلی گرمی هر شب به مدت یک ماه. گروه دوم: اسپری دسموپرسین20  میکروگرم داخل بینی هر شب به مدت یک ماه. گروه سوم: شب زنگ هر شب به مدت یک ماه. قطع شب ادراری به مدت 2 هفته مداوم به عنوان جواب مثبت تلقی شد.

یافته ها: تمامی بیماران از نظر معاینه فیزیکی، آزمایشات ادرار و قند خون طبیعی بودند. سونوگرافی کلیه ها و مثانه نیز در همه طبیعی بود. میانگین سنی 8.5 سال بود. از نظر جنسی 77.3 درصد پسر و 22.7 درصد دختر بودند. میزان موفقیت یک ماه پس از درمان به ترتیب در گروه های اول تا سوم 71.4 درصد، 60 درصد و 50 درصد بود. میزان عود 6 ماه پس از قطع دارو به ترتیب در گروه های اول تا سوم 10 درصد، 55.5 درصد و 25 درصد بود.

نتیجه گیری: باتوجه به ارزان تر و در دسترس تر بودن ایمی پرامین همچنان به عنوان روش درمانی مناسب پیشنهاد می گردد .با توجه به میزان عود بالای دسموپرسین این دارو برای درمان موقت توصیه می شود.