رفتار استاتیکی غیرخطی سازه های بتن مسلح دارای بتن سبک تحت حوزه نزدیک و دور از گسل

نظر به استقرار کشور ایران در منطقه زلزله خیز، لاجرم باید کلبه تحلیل ها و طراحی های هرگونه سازه ای با توجه به آثار مستقیم و غیرمستقیم زلزله انجام شود. در این راستا توجه به این نکته که نیروی اعمالی از طرف زلزله به سازه در واقع پاسخ به اینرسی جرم سازه است، استفاده از هر روش و یا مصالحی که بتواند وزن سازه را کاهش دهد، اثر مستقیم بر تقلیل آسیب وارده به سازه در هنگام وقوع زلزله دارد. استفاده از بتن سبک دانه سازه ای در ساختمان می تواند به طور قابل ملاحظه ای بارهای مرده سازه را کاهش دهد و در نتیجه یک ساختمان سبک، نیروی لرزه ای کمتری نسبت به ساختمان معمولی تحت شتاب یکسان متحمل خواهد شد. این مقاله به بررسی اثر کاهش بار مرده سازه با استفاده از بتن سبک سازه ای تحت رکوردهای حوزه دور و نزدیک گسل بر منحنی بار–تغییرمکان می پردازد. به همین منظور سازه یک ساختمان بتن مسلح چهار طبقه و منظم در ارتفاع و پلان برای سه حالت مختلف مدل سازی و تحلیل غیرخطی شده است. در حالت اول کلیه اعضا سازه با بتن معمولی، در حالت دوم سقف های سازه با بتن سبک سازه ای و در حالت سوم سقف ها و تیرها با بتن سبک سازه ای مدل شده اند. نتایج بدست آمده نشان می دهد که استفاده از بتن سبک سازه ای اثر نامطلوبی بر رفتار لرزه ای سازه ندارد. همچنین زلزله های نزدیک گسل موجب افزایش تغییر مکان هدف سازه (δ_t) می شود، این مطلب به معنای افزایش نیاز شکل پذیری سازه خواهد بود. استفاده از بتن سبک سازه ای باعث می شود تغییر مکان هدف سازه تحت زلزله ی حوزه دور و نزدیک گسل به ترتیب 6 و 3 درصد نسبت به سازه ی بتن مسلح با بتن معمولی کاهش یابد.