بررسی شیوع، پیامدها و عوامل مرتبط با خشونت فیزیکی خانگی در زنان باردار مراجعه کننده به بخش زایمان بیمارستان های شهر سنندج

روش بررسی: این مطالعه به صورت مقطعی انجام شد. جهت انجام پژوهش تعداد 840 نفر از زنان بارداری که جهت ختم بارداری به دلیل زایمان یا سقط در بیمارستان های شهر سنندج بستری شده بودند، به صورت تصادفی سیستماتیک به عنوان نمونه های پژوهش انتخاب شدند. جمع آوری داده ها با استفاده از مصاحبه با ساختار و پرونده های زایمانی صورت گرفت. پیامدهای بارداری شامل مرده زائی، زایمان زودرس، سقط، lbm ,prom بود. جهت تجزیه و تحلیل داده ها از آمار توصیفی و استنباطی استفاده شد.

یافته ها: نتایج پژوهش نشان داد که 8.5% از واحدهای مورد پژوهش در دوران بارداری تحت خشونت فیزیکی قرار گرفته اند. زنانی که تحت خشونت فیزیکی قرار گرفته بودند بیشتر خانه دار (p<0.05) و دارای وضعیت اقتصادی ضعیف (p<0.01) بودند. همچنین این میزان با سطح تحصیلات پائین (p<0.03)، سابقه محکومیت کیفری، بیکاری (p<0.001)، اعتیاد به سیگار، مواد مخدر (p<0.001) و مصرف الکل (p<0.01) توسط همسر رابطه معنی دار داشت. ازدواج اجباری و حاملگی ناخواسته (p<0.04) نیز با افزایش میزان خشونت خانگی همراه بود. بر اساس نتایج مطالعه از بین کلیه پیامدهای بارداری، خشونت فیزیکی با سقط ,(p<0.05) (p<0.04) prom ارتباط معنی دار داشت.

نتیجه گیری: توصیه می شود با غربالگری روتین خشونت خانگی در دوران بارداری و انجام اقدامات آموزشی، در جهت تغییر رفتار مردان، توانمندسازی زنان و  اصلاح ساختارهای ناسالم فرهنگی جامعه اقدام نمود.