مقایسه برش پایه زلزله و جا به جایی نسبی طبقات به کمک روش های غیر خطی طیف ظرفیت، روش ضرایب جا به جایی وآیین نامه 2800

در این مطالعه به منظور دستورالعمل بهسازی لرزه ای ساختمانهای موجود، سه روش ضرایب جابه جایی، طیف ظرفیت و استاتیکی معادل آیین نامه 2800 به منظور مقایسه میزان برش پایه زلزله و جابه جایی های طبقات پیشنهاد شده است. با توجه به نتایج حاصل از تحلیل غیر خطی نرم افزار مورد استفاده در این مطالعه، میزان برش پایه و حداکثر جابه جایی طبقات در روش ضرایب جابه جایی برای هر یک از حالات بارگذاری مثلثی، یکنواخت و مداول بیشتر از روش طیف ظرفیت می باشد که نشان دهنده آن است، روش فوق محفافظه کارانه بوده است. به طور کلی میزان جابه جایی و جابه جایی نسبی طبقات در هر یک از سه روش فوق به ترتیب افزایش و کاهش یافته است که روش استاتیکی معادل آیین نامه 2800 بیشترین مقادیر جابه جایی و جابه جایی نسبی طبقات را پیشنهاد داده است و این در حالی است که هر یک از روشهای fema-356, atc-40 به ترتیب کمترین میزان جابه جایی و جابه جایی نسبی را ارائه داده اند. نتایج حاصل از نرم افزار به صورت دستی نیز کنترل شده است که با توجه به داده های به دست آمده، نتایج حاصل از نرم افزار مورد تایید واقع شده است.