تحلیل عناصر اقلیمی باد و تابش در خلاقیت های طراحی شهری کویر (مطالعه موردی شهر یزد)

در طی قرون مختلف، اقلیم مناطق و چگونگی تسلط بر آن مهم ترین مساله در نحوه ی استقرار و ایجاد  مجتمع های زیستی بوده است. سلسله مراتب طراحی شهری با توجه به اقلیم منطقه نقش زیادی در آسایش محیطی دارد، که در عین حال محدودیت هایی را نیز در این زمینه به همراه دارد. جهت گیری خیابان، ارتفاع و تراکم ساختمان ها، پراکنش ساختمان های مرتفع و فضای سبز از جمله عناصر طراحی شهری است که بر الگوی جریان باد و نور خورشید در فضاهای شهری اثر می گذارند. در محدوده های اقلیمی گرم و خشک، نشست هوا و تابش زیاد، همچنین وزش باد از عواملی است که سبب کاهش رطوبت در شهر می شود و به طور حتم تاثیر بسزایی بر روند طراحی شهری می گذارد و سبب تمایز منظر جغرافیایی و بافت شهر و همچنین بناهای این منطقه با دیگر مناطق شده است. در این پژوهش سعی شده است با استفاده از روش توصیفی-تحلیلی، مبتنی بر اصول موضوعی طراحی اقلیمی و با تکیه بر گردآوری به روش کتابخانه ای و میدانی به دنبال آشکار کردن خلاقیت های طراحی شهری متناسب با جریان باد و تابش در شهر یزد پرداخته شود. مجموع تحلیل ها و بررسی ها حکایت از آن دارد که فضای شهری این مناطق متناسب با سلسله مراتبی از طراحی اقلیمی شکل گرفته است. این امر در ویژگی هایی همچون: نوع و شکل مصالح، پلان بنا، ارتفاع بنا، شکل میادین و معابر، متعادل کردن دما و حرارت در بافت شهر و ... تبلور پیدا می کنند.