تحلیل عوامل موثر در توسعه گردشگری روستایی با تاکید بر سرمایه اجتماعی (مطالعه موردی: دهستان دستجرده)

گردشگری و توسعه آن ابزاری برای برنامه ریزی توسعه در روستاها به شمار می آید. گردشگری به شکوفایی اقتصاد روستایی و ایجاد راهی برای عرضه تولیدات محیطی و ایجاد ارزش افزوده بسیار کمک می کند. توسعه گردشگری روستایی با آماده کردن فرصت های اقتصادی جدید به فعالیت های اجتماعی، اقتصادی و فرهنگی جوامع محلی جان تازه ای می بخشد که این امر موجب توسعه پایدار روستایی خواهد شد. بهره مندی از آثار و نتایج گردشگری روستایی نیازمند ارزیابی و بررسی زمینه های این نواحی جهت توسعه گردشگری در این نواحی می باشد. یکی از زمینه های ضروری، وجود سرمایه اجتماعی مطلوب در جامعه میزان می باشد. در همین راستا، در تحقیق حاضر به تحلیل سرمایه اجتماعی جهت توسعه گردشگری در منطقه مورد مطالعه پرداخته شده است. تحقیق حاضر از نظر نوع کاربردی، از نظر ماهیت و روش به صورت توصیفی- تحلیلی می باشد. روش گرد آوری اطلاعات به صورت کتابخانه ای و میدانی (پرسشنامه)، روش تجزیه و تحلیل به صورت توصیفی و استنباطی (تحلیل عاملی) می باشد. نتایج بدست آمده از تحقیق نشان می دهد، وضعیت سرمایه اجتماعی روستاهای مورد مطالعه جهت جذب گردشگر در وضعیت مطلوبی قرار داشته و شاخص انسجام اجتماعی بیشترین همبستگی را با سرمایه اجتماعی دارا می باشد.