ارزیابی شاخص های توسعه پایدار در مناطق مرزی استان آذربایجان غربی با استفاده از تحلیل رگرسیونی و روش تاپسیس

در تحقیق حاضر که به شیوه «توصیفی-تحلیلی» به انجام رسیده، سعی شده نمای پایداری در روند توسعه با ارزیابی حدود 58 شاخص از شاخص های فرعی توسعه در جهت ارزیابی میزان پایداری آن در قالب شاخص های کلی اقتصادی، اجتماعی، و زیست محیطی در شهرستان های مرزی استان آذربایجان غربی نشان داده شود. در این راستا دو هدف آگاهی از وضعیت پراکنش شاخص های توسعه منتخب با توجه به داده های آماری شهرستان های مرزی استان با استفاده از مدل تاپسیس و میزان تأثیر شاخص های منتخب در توسعه پایدار این مناطق با استفاده از مدل تحلیل رگرسیونی در محیط نرم افزار spss مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفته است. نتایج به دست آمده نشان می دهد اولاً، رتبه شهرستان ها در بخش های مختلف، متفاوت است، به طوری که در شاخص های اقتصادی، شهرستان پیرانشهر، در شاخص های اجتماعی-فرهنگی، شهرستان ارومیه و در شاخص های زیست محیطی شهرستان پلدشت برخوردارترین شهرستان محسوب شده و شهرستان ماکو در شاخص های اقتصادی، شهرستان پلدشت در شاخص های بخش اجتماعی-فرهنگی، و شهرستان خوی در شاخص های بخش زیست محیطی به عنوان محروم ترین شهرستان های مرزی استان شناخته شدند. و در نهایت نیز، بر اساس شاخص تلفیقی شهرستان پیرانشهر بسیار برخوردار و شهرستان پلدشت محروم ترین شهرستان است و ثانیاً رابطه عمیقی بین شاخص های منتخب برای ارزیابی توسعه پایدار در مناطق مرزی استان و پایداری توسعه این مناطق وجود دارد. از این رو، برای رسیدن به توسعه پایدار، رفع نابرابری ها، شکاف و تبعیض در بین نواحی داخلی آن در برخورداری از شاخص های توسعه در جهت رسیدن به توسعه متوازن به عنوان الگوی اصلی توسعه در معنای پایدار آن امری ضروری می باشد.