بررسی تاثیر داروی اسپیرنولاکتون بر میزان هورمون های fsh, lh، تستوسترون، دی هیدروتستوسترون و اسپرماتوژنز در موش صحرایی

زمینه و هدف: اسپیرنولاکتون یک داروی دیورتیک و ضد آندروژنی است که در درمان پرفشاری خون، هیپرآلدوسترونیسم ثانویه، نارسایی احتقانی قلب، سیروز کبدی، سندرم نفروتیک و غیره از آن استفاده می شود. در این پژوهش تاثیر این دارو بر میزان هورمونهای هیپوفیزی- گنادی یعنی fsh, lh، تستوسترون، دی هیدروتستوسترون و هم چنین تغییرات وزن بدن و بافت بیضه، در موش صحرایی نر بالغ مورد بررسی قرار گرفت.

روش کار: 40 سر موش صحرایی نر بالغ از نژاد ویستار، با وزن تقریبی 10±190 گرم انتخاب و به 5 گروه 8 تایی تقسیم شدند. گروه ها شامل گروه کنترل، شاهد تزریق ( دریافت کننده آب مقطر) و گروه های تجربی با مقادیر حداقل دارو 25 میلی گرم بر کیلوگرم، متوسط دارو 50گرم بر کیلوگرم و حداکثر دارو 100 میلی گرم بر کیلوگرم بودند. داروی اسپیرونولاکتون به صورت دهانی و به مدت 14 روز به طور روزانه به حیوانات خورانده شد. در پاین دوره آزمایش پس از تعیین وزن آن ها، عمل خون گیری انجام شد و غلظت هورمون های fsh, lh تستوسترون و دی هیدروتستوسترون (dht) اندازه گیری شد. سپس بیضه های حیوان جهت بررسی تغییرات بافتی از بدن خارج و توزین شدند و پس از تهیه مقاطع بافتی و رنگ آمیزی با روش هماتوکلیسین- ائوزین، مورد بررسی و مطالعه قرار گرفتند.

یافته ها: مصرف داروی اسپیرنولاکتون در مقدار حداکثر به مدت 14 روز افزایش معنی داری در غلظت هورمون lh و کاهش معنی داری در غلظت هورمون های تستوسترون و دی هیدروتستوسترون نشان داد (0.05 p≤). در هیچ یک از مقادیر دارو اختلاف معنی داری در میزان هورمون fsh ، وزن بدن و وزن بیضه مشاهده نشد.

نتیجه گیری: مصرف خوراکی داروی اسپیرنولاکتون با مقدار حداکثر یعنی 100 میلی گرم بر کیلوگرم به مدت 14 روز در افزایش هورمون lh و کاهش هورمون های تستوسترون و دی هیدروتستوسترون موثر است.