رویکردی مدیریتی در زمینه آموزش های کاربردی در جهت افزایش اثر بخشی آموزش در سازمان ها

در دهه های گذشته تغییرات عمده در علم و دانش در زمینه های مختلف باعث تغییرات فراوانی در نگرش سازمان ها به آموزش پرسنل خود شده است که آن ها را به سوی زمینه های دانش محور شدن، حرکت به سمت محورهای نوین علمی سوق داده است و این مقوله به شدت اهداف و فرایندهای کاری را تحت تاثیر قرار داده و باعث تحول شده است. در زمینه آموزش دو بعد مجزا را می توان مدنظر قرار گرفت، بعد نرظی و بعد عملی آموزش که هر کدام جایگاه ویژه خود را داشته و ترکیب مناسبی از هر دو نوع دانش ترقی و تجلی بیش تری در سازمان خواهد شد، اما متاسفانه در اغلب موارد، دانش را لزوما تحصیلات دانشگاهی فرض کرده و به بعد عملی و کاربردی آن توجه چندانی نشده است، این مقاله به لزوم توجه به هر دو نوع آموزش و ترکیب مناسبی از آن ها پرداخته است.