بررسی اثربخشی گروه درمانی شناختی- رفتاری بر نشانه های اختلال اضطراب اجتماعی در دانش آموزان

هدف: پژوهش حاضر با هدف بررسی اثربخشی درمان شناختی- رفتاری بر نشانه های اختلال اضطراب اجتماعی در دانش آموزان انجام شد. مواد و روش ها: پژوهش از نوع نمیه تجربی با طرح پیش آزمون و پس آزمون با گروه کنترل و پیگیری است. جامعه آماری شامل کلیه دانش آموزان پسر مشغول به تحصیل شهر بوشهر بود. با روش نمونه گیری تصادفی خوشه ای چندمرحله ای 24 نفر انتخاب و در دو گروه جایگزین شدند. برای جمع آوری اطلاعات از پرسشنامه های ویژگی های جمعیت شناختی و پرسشنامه اضطراب اجتماعی اسپنس (spin) استفاده شد. تجزیه و تحلیل داده های پژوهش با استفاده از نرم افزار 22- spss و با کمک آمار توصیفی و تحلیل کوواریانس انجام شد. یافته ها: نتایج پژوهش نشان داد که تفاوت معنا داری بین گروه های آزمایش و کنترل در کاهش اختلال اضتطراب اجتماعی و دو مولفه ترس و اجتناب وجود دارد (0.05(p<؛ اما در مولفه فیزیوفوژیکی این تفاوت معنادار نبود (0.05(p>. همچنین، تأثیرات درمانی در مرحله پیگیری 1 ماهه برقرار بود. نتیجه گیری: با توجه به یافته های پژوهش می توان بیان کرد که درمان شناختی -رفتاری موجب کاهش اختلال اضطراب اجتماعی در افراد تحت درمان شده است. استفاده از این روش درمانی برای مبتلایان به اختلالات اضطرابی در جامعه بیماران ایرانی پیشنهاد می شود.