بهینه سازی ضریب دبی سرریزهای جانبی مرکب با استفاده از روش برنامه ریزی بیان ژن (gep)

سرریزهای جانبی از جمله سازه های ساده برای اندازه گیری دبی جریان به شمار می آیند که به دلیل سادگی ساخت به صورت وسیعی در شبکه های آبیاری زهکشی و شبکه های آب و فاضلاب استفاده می شود. سرریزهای مرکب علاوه بر انتقال حجم زیاد دبی دارای دقت اندازه گیری بالاتری نسبت به سرریزهای ساده می باشد. هدف ازاین مطالعه، به کارگیری الگوریتم تکاملی بیان ژن برای پیش بینی حداقل ضریب دبی بهینه با استفاده از داده های آزمایشگاهی است. با بکار بردن پارامترهای بیبعد موثر در ضریب دبی به عنوان ورودی برنامه ریزی بیان ژن (gep) مدل سازی رابطه ضریب دبی انجام شده و با روش سنتی رابطه رگرسیونی خطی و نرمافزار spss مورد مقایسه قرار گرفت. برای مقایسه نتایج، پارامترهای آماری شامل ضریب همبستگی (r²) و ریشه میانگین مربعات خطا (rmse) استفاده گردید. مدلی که دارای کم ترین خطا باشد به عنوان مدل بهینه انتخاب شد. نتایج نشان داد که روش برنامه ریزی بیان ژن با ضرایب همبستگی 0.806 و 0.869 به ترتیب برای دو بخش آموزش و آزمون بدست آمد. هم چنین rmse این رابطه در مرحله صحت سنجی و آموزش به ترتیب 0.168 و 0.057 بدست آمد. مقایسه نتایج نشان داد که روش برنامه ریزی بیان ژن نسبت به رگرسیون خطی عملکرد بهتری داشته است.