پهنه بندی مناطق زلزله خیز با استفاده از مدل ahp در محیط gis (منطقه مورد مطالعه، استان کرمانشاه، شهرستان کرمانشاه)

زمین لرزه یکی از مهم ترین مخاطرات طبیعی است که به علت موقعیت خاص جغرافیایی ایران (استقرار بر کمربند زمین لرزه جهان) خسارات جانی و مالی فراوانی را به کشور وارد می کند. با توجه به قرار گرفتن شهر کرمانشاه در این منطقه هدف این پژوهش برآورد و پهنه بندی مناطق زلزله خیز شهر کرمانشاه می باشد. در این تحقیق، ابتدا پس از بررسی ادبیات پژوهش و مطالعات کتابخانه ای، 8 عامل شامل: شیب دامنه، ارتفاع از سطح دریا، بارندگی، فاصله از جاده، فاصله از گسل، فاصله از شبکه زهکشی، کاربری اراضی و سنگ شناسی به عنوان عوامل مؤثر در وقوع زمین لرزه های منطقه تشخیص داده شدند. سپس لایه های اطلاعاتی این عوامل در محیط gis تهیه شده و وزن کلاس های هر کدام از عوامل با روش تحلیل سلسله مراتبی (ahp) تعیین می گردد. آنگاه با تلفیق نقشه های لایه های اطلاعاتی در محیط gis، اقدام به تهیه نقشه نهایی در 4 کلاس خیلی پر خطر، پر خطر، با خطر متوسط و کم خطر می شود. در نتیجه گیری نهایی می توان گفت که روش ahp به دلیل برخورداری از متغیرهای بیشتر و کلاس بندی اصولی و بدون اعمال نظر مستقیم کارشناسان نسبت به روش ها دیگر برتر بوده و از دقت بیش تری برخوردار است. از سوی دیگر مطالعات میدانی صورت گرفته، مشاهدات تصاویر ماهواره ای+ etm تأکیدی بر یافته های تحقیق است. که دلیل بر مناسب بودن انتخاب مدل ahp برای این پروژه است.