مدیریت استعداد و بهره وری دانشگران سازمان؛ دو مقوله مهم در تحقق اقتصاد مقاومتی

زمینه و هدف: امروزه استفاده بهینه از نیروی انسانی برای رسیدن به اهداف سازمان از مهم ترین عوامل توسعه و پیشرفت سازمانی می باشد. مدیریت استعداد تکنیکی برای شناسایی، جذب، پرورش و نگهداشت نیروی انسانی مستعد می باشد و شرایطی را ایجادمی کند که در آن مهارت های کارمندان مستعد شناسایی و از آن ها در بخش های مناسب استفاده شود و در نهایت سبب توانمندسازی و افزایش بهره وری نیروی انسانی می شود. هدف از انجام این پژوهش بررسی رابطه بین مدیریت استعداد و بهره وری نیروی انسانی بر کارکنان ستادی دانشگاه علوم پزشکی تهران می باشد.

روش بررسی: مطالعه حاضر از نوع توصیفی- تحلیلی بوده و در میان مدیران و کارکنان معاونت های دانشگاه علوم پزشکی تهران در سال 1395 انجام شده است. برای جمع آوری یافته های مورد نیاز از دو پرسشنامه مدیریت استعداد و بهره وری نیروی انسانی استفاده شده است. داده ها با نرم افزار spss و آزمون های رگرسیون خطی چندگانه، همبستگی پیرسون، آنالیز واریانس یک طرفه و آزمون تی مستقل تحلیل شده است.

یافته ها: یافته های این تحقیق نشان می دهد ابعاد مدیریت استعداد (جذب استعداد، نگهداشت استعداد و توسعه استعدادها) بر بهره وری نیروی انسانی رابطه مثبت و معناداری دارد و ابعاد توسعه استعدادها، نگهداشت استعدادها و جذب استعدادها، به ترتیب بیش ترین تاثیر را بر بهره وری کارکنان جامعه مورد مطالعه داشته است.

 نتیجه گیری: معیارهای جامع و صحیح مدیریت استعداد تضمین می کند که کارکنان با توانایی ها و استعدادهای خاص خود به شغل های متناسب منصوب شوند. سازمان هایی که مدیریت استعداد موثری را پیاده سازی نموده و کارکنان را رده بندی کرده و بر توسعه سرمایه گذاری در این بخش ها تمرکز می نماید، از عملکرد سازمانی بالا برخوردار خواهند بود و در نتیجه بهره وری نیروی انسانی در این سازمان ها نیز افزایش می یابد.