اثر صنعتی سازی ساختمان بر افزایش کیفیت ساخت نمونه موردی شهر ملایر

کیفیت نامناسب ساخت و ساز و عمر کوتاه ساختمان ها در ایران در مقایسه با کشورهای پیشرفته، مسئله ای است که اغلب متصدیان ساختمان سازی به آن اذعان دارند. به نظر می رسد این مشکل ریشه ای ساختاری داشته و متأثر از شیوه ساخت و ساز در ایران باشد. با این فرض، مقاله حاضر سعی می کند اثر صنعتی سازی در کیفیت ساختوساز را به صورت اولیه و در محدوده ای کوچک بررسی و برآورد کند. در این تحقیق در ابتدا به کمک منابع کتابخانه ای به بررسی مفهوم کیفیت پرداخته شده و شیوه های کنترل کیفیت در درجاسازی و صنعتی سازی مورد بررسی قرار می گیرد. در ادامه روند تحقیق، برای بررسی نقاط ضعف ساختمان ها ازنظر کیفی، به گزارش های تخلف تهیه شده توسط ناظرین معماری تکیه می شود و این گزارش ها در شهر مورد آزمایش (ملایر) دسته بندی شده و بر اساس آن ها تصوری کلی از نقاط ضعف ساختمان سازی ارائه می گردد. سپس اثر صنعتی سازی بر هر یک از این نقاط ضعف، مورد بررسی قرار گرفته و تصویری کیفی از اثر صنعتی سازی بر ساخت و ساز در ایران ارائه می گردد. بر اساس نتایج حاصل شده یکی از مشکلات عمده صنعت ساختمان در ایران عدم توجه به مسائل ایمنی است که این صنعت را به یکی از خطرسازترین صنایع کشور تبدیل کرده است. از این منظر، میتوان با اطمینان بیان داشت که صنعتی سازی می تواند اثری چشم گیر بر افزایش کیفیت در زمینه ایمنی کار و کارگاه را به همراه داشته باشد. توجه به جزئیات اجرایی و اجرای دقیق تر آن ها به کمک صنعتی سازی یکی دیگر از شیوه های است که می تواند باعث افزایش چشم گیر کیفیت ساختمان ها در ایران گردد. در این راستا صنعتی سازی از یکسو می تواند با کمک ایجاد قطعات ترکیبی با خصوصیات مناسب و اتصالات تسهیل شده زمینه ساخت بهتر را در محیط کارگاه فراهم کند و از سوی دیگر می تواند با انتقال بخش های بیش تری از ساخت به کارخانه ها مشکل عدم اجرای صحیح جزئیات در محیط کارگاه را کاهش دهد.