اثرگوش دادن به موسیقی پس از فعالیت فزاینده بر تغییرات لاکتات خون، ضربان قلب و فشارخون پسران کاراته کا

مقاله اثرگوش دادن به موسیقی پس از فعالیت فزاینده بر تغییرات لاکتات خون، ضربان قلب و فشارخون پسران کاراته کا

زمینه و هدف: روش های متفاوتی برای ریکاوری مطلوب تر پس از فعالیت ورزشی پیشنهاد شده است که یکی از آن ها گوش دادن به موسیقی است. هدف از پژوهش حاضر برر ی تاثیر موسیقی پس از فعالیت فزاینده بر تغییرات لاکتات خون، فشارخون و ضربان قلب پسران کاراته کا بود.

روش کار: هشت نفر پسر سالم (میانگین سن 3.1 ± 20.26 سال و قد 4.7±170.1 سانتی متر و وزن 10.24 +80.1 کیلوگرم) شرکت کردند. آزمودنی ها در دو جلسه (پیش آزمون و پس آزمون) با فاصله زمانی یک هفته، فعالیت فزاینده (آزمون بروس) تا حد واماندگی را انجام دادند. شرکت کنندگان در پیش آزمون بدون موسیقی و در پس آزمون با موسیقی ریکاوری شدند. لاکتات خون، فشار خون و ضربان قلب آزمودنی های قبل از فعالیت و بلافاصله بعد از فعالیت و در دقایق 5 و 15 ریکاوری اندازه گیری شد برای تحلیل داده ها از آزمون تحلیل واریانس با اندازه گیری مکرر و آزمون تعقیبی بونفرونی استفاده شد. سطح معنی داری آزمون ها (0.05(p> در نظر گرفته شد.

یافته ها: یافته های پژوهش نشان گوش دادن به موسیقی موجب تغییر معنی داری در لاکتات خون (0.22(p=، ضربان قلب (0.49=p) و فشار خون سیستولی (0.87=p)و دیاستولی (0.07=p). در هیچ یک از مراحل پیش آزمون و پس آزمون نشد (0.05(p<.

نتیجه گیری: به طور کلی یافته ها نشان داد، گوش دادن به موسیقی بعد از فعالیت فزاینده (واماندگی) تفاوت قابل ملاحظه ای در مقادیر لاکتات، ضربان قلب و فشارخون ایجا نمی کند.