بررسی رابطه بین نگرش دانش آموزان در مورد عناصر برنامه درسی و روحیه کارآفرینی آنان در شاخه فنی و حرفه ای

بررسی رابطه بین نگرش دانش آموزان در مورد عناصر برنامه درسی و روحیه کارآفرینی آنان در شاخه  فنی و حرفه ای

امروزه کارآفرینان نقش مهمی در تحولات اقتصادی، سیاسی، اجتماعی و فرهنگی دنیا بر عهده دارند. وجود کارآفرین برای اقتصاد ضروری است. با توجه به تحقیقات انجام شده در حوزه کارآفرینی، آموزش مهم ترین نقش در ترویج و توسعه کارآفرینی دارد، از آنجا که آموزش شایستگی های متعددی را به فراگیران انتقال می دهد و موجب تحولاتی در رفتار فردی و اجتماعی آنان میشود. بنابرین میتواند باعث رشد و پویایی فرهنگ کارآفرینی در جامعه شود. در این جهت برنامه درسی پویا فرصت مناسبی برای پرورش شایستگی ها و مهارت های کارآفرینان آینده است.

با توجه به این موضوع مهم، پژوهش حاضر با هدف بررسی رابطه بین نگرش دانش آموزان سال سوم شاخه فنی و حرفه ای در مورد عناصر برنامه درسی و روحیه کارآفرینی آنان در شهرهای بندرعباس و بندرلنگه انجام گرفته است. جامعه آماری تحقیق را کلیه دانش آموزان پسر و دختر سال سوم فنی و حرفه ای در سال تحصیلی 92-91، مجموعأ 2300 نفر(1400 نفر پسر و 900 دختر) بودند، می باشد. با استفاده از فرمول کوکران حجم نمونه329 نفر تعیین شد. برای انتخاب نمونه مورد نیاز، روش نمونه گیری خوشه ای دو مرحله مورد استفاده قرار گرفت. ابزار تحقیق شامل دو پرسشنامه محقق ساخته که یکی برای عناصر برنامه درسی و دیگری برای روحیه کارآفرینی بود، استفاده شد. جهت  تجزیه و تحلیل آماری داده های تحقیقی در سطح توصیفی از همبستگی پیرسون و در سطح استنباطی از آزمون های t تک نمونه ای و t دو نمونه مستقل، تحلیل واریانس یک راه، استفاده شده است. نتایج تحقیق نشان داد، بین نگرش دانش آموزان در خصوص کیفیت عناصر برنامه درسی محتوا، روش های تدریس و ارزشیابی با روحیه کارآفرینی رابطه مثبت و معنی دار وجود دارد(p<0/01). همچنین از نظر دانش آموزان عناصر برنامه درسی قابلیت پرورش ویژگی های کارآفرینی را ندارد.