تاثیر روش چندحسی دربهبود اختلال یادگیری نارسانویسی در دانش اموزان ابتدایی

تاثیر روش چندحسی دربهبود اختلال یادگیری نارسانویسی در دانش اموزان ابتدایی

نارساخوانی و نارسانویسی یکی از اختلالات یادگیری خاص است که منجر به افت تحصیلی در دانش آموزان دوره ابتدایی می شود و در صورت عدم تشخیص به موقع و مداخله زودهنگام موجب ضعف پیشرفت تحصیلی، یا ترک تحصیل و به تبع آن مشکلات رفتاری و روانی بسیاری درکودکان می شود. در این راستا پژوهش حاضر با هدف بررسی چالش نارساخوانی و نارسانویسی دربین کودکان دوره تحصیلی ابتدایی انجام شد و سعی دارد به شیوه مروری- تحلیلی این موضوع را بررسی کند و راهکارهایی برای این حل این چالش ارائه دهد. یافته ها نشان دادمشکل نارساخوانی در کودکان نوعی نقص در خواندن، درک مطلب و روان خوانی است که این مشکل لزوما می تواند با سن تقویمی، هوش بهرو شرایط محیطی و تحصیلی کودک مطابقت نداشته باشد. همچنین چالش نارسانویسی به نوعی اختلال در نوشتن املا، انشا و رونویسی اشاره دارد که با مشکلات ناشی از دست خط بد و ناخوانا نیزهمراه است. در نارسانویسی، مهارت نوشتن بسیار ضعیف تر از آن است که ازسن تقویمی، هوشبهر و سوابق تحصیلی کودک انتظار می رود. در پایان مشخص شد که راهکارهای نظیرآموزش شناختی و فراشناختی، قصه درمانی، بازی درمانی، موسیقی درمانی و غیره می توانند در بهبود نارساخوانی در کودکان موثر باشند و همچنین روش هایی نظیر آموزش شناختی، یادیارها، آموزش چندحسی و ورزش درمانی و غیره می توانند در اصلاح مشکل نارسانویسی به کودکان یاری رسانند.