نقش والدین در بروز اختلالات رفتاری کودکان

نقش والدین در بروز اختلالات رفتاری کودکان

هدف این پژوهش ارائه محتوایی در خصوص اختلالات رفتاری، و انحراف از یک هنجار، ممکن است انقدر ناچیز باشد که موجب هیچ نگرانی نشود یا ممکن است به اندازه ای زیاد باشد که تردیدی درباره ماهیت نابهنجاری آن باقی نماند. بنابراین مفهوم نابهنجار وبهنجار دو اصطلاح جدائی ناپذیرند و هریک از آنها را بدون توجه به دیگری نمی توان تعریف کرد. در این تعریف مشکلات رفتاری، اتفاق نظری درمیان محققین وجود ندارد، و تعریف مشخص و محدود برای ان موجود نمی باشد. اما اغلب تعاریف روی انطباق رفتار با معیارهای اجتماعی تاکید کرده و چنانچه رفتاری با معیارهای اجتماعی تطبیق داشته باشد، ان رفتار بهنجار محسوب شده، وهیچ رفتاری به خودی خود غیرعادی نمی باشد، زیرا فردی ممکن است کار هایی از قبیل داشتن توهمات کلامی، گازگرفتن، امتناع از غذا خوردن را انجام دهد. یااین امکان وجود دارد که در موقعیت های مختلف فردی خشم و عصبانیت نسبت به هرکس را نشان دهد پس می توان تمایز میان رفتارهای عادی و غیر عادی را مشخص و معین نمود. به طور کلی، هر رفتاری که از ادمی سر می زند، متاثر از مجموعه ای از عوامل است که به طور معمول در طول زندگی سر راه وی قرار دارد و وی را به انجام عملی خاص وادار می کند.