تبارشناسی نقوش آثار تپه زیویه در هنرهای باستانی بین النهرین و آسیای صغیر

تبارشناسی نقوش آثار تپه زیویه در هنرهای باستانی بین النهرین و آسیای صغیر

ریشه های هنرهای باستانی ایران، علاوه بر فرهنگ بومی ایرانی، در فرهنگ تمدن ‌های همسایه نیز نهفته است. هر بخشی از ایران در دوران باستان با تمدن‌ های مهمی هم‌مرز بودهاند. طوری که از شرق با فرهنگ ‌های هندی و از غرب با مردم شهرنشین بین‌ا لنهرین روابط تنگاتنگی داشتند. این ارتباطها آثار خود را در همه جوانب زندگی نشان میدادند. و هنر به‌عنوان یکی از بخش‌های مهم فرهنگ، از این اثرات بی‌ نصیب نبود. این مقاله قصد دارد، برخی از نقوش هنر بومی باستانی غرب ایران را در فرهنگ ‌های باستانی بین ‌النهرین تبارشناسی کند. روش تحقیق توصیفی ـ تحلیلی خواهد بود و نمونه ‌های آماری مطالعه، محدود بر آثار تپه زیویه. نتایج پژوهش نشان داده است که قالب کلی اکثر آثار بر اساس هنر آشوری انتخاب‌شده و تنها در مورد دستبند طلایی، شکل کلی اثر مبتنی بر هنر اورارتویی بوده است. جزئیات در آثار پیش‌ گفته بیشتر از اینکه تحت تأثیر آشوریان بوده باشد، یا ملهم از فرهنگ بومی است و یا اینکه با نگاهی به هنر اورارتویی پرداخته شده است. مانند ظاهر انسانی پادشاهان، داشتن تبسم یا کم‌پشت بودن ریش مردان. مفاهیم و دلالت‌های نقوش آثار هنری تپه زیویه، براساس تفکرات بومی شکل‌گرفته ولی به دلیل تأثیرات بصری همسایگان، برخی از دلالت‌های ضمنی وارد هنر ماننایی شده است.