بررسی اصلاح از درون در اندیشه های زرتشت

اصلاح از درون با مفاهیمی نظیر خودسازی (اصلاح از درون) و خودسازی همراه است.‌‌ بدین منظور برای اینکه اصلاح از درون شکل بگیرد لازم است که انسان ابتدا خود را بشناسد و پس از شناخت خود اقدام به خود سازی بکند.‌‌ اهمیت اصلاح از درون، هم در ادیان آسمانی و پیشوایانی دینی بیان شده است. هدف این تحقیق بررسی صلاح از درون در اندیشه های زرتشت است. روش به‌کار رفته در این تحقیق ترکیبی از روش اسنادی و توصیفی، تحلیلی است؛ که محققان با استفاده از اسناد و مدارک موجود (منابع دست اول و دست دوم) اقدام به گردآوری اطلاعات و تشریح و تبیین مفاهیم، اصول، راهبردها و ساختار در عرصه تحلیل متون مرتبط با دین زرتشت بوده که بر اساس کد بندی داده‌های کشف شده بر اساس تحلیل محتوا است. نتایج حاصل از تحقیق نشان می دهد که انسان شناسی در اندیشه زرتشت و دلالت ‌‌‌های تربیتی برخاسته از آن را مطلوب ارزیابی کرد، برای نمونه بر اساس بینش زرتشت، خودسازی (اصلاح از درون) دارای چهار بعد ارتباط با اهورامزدا، سایر انسان‌ها، جهان هستی و نیز خویشتن می‌شود، اما تبیین این تعاملات چهارگانه همه جانبه، عمیق و کامل نیست و در هر ارتباط، تنها به جنبه ‌‌‌‌‌‌هایی از آن تأکید می‌شود. در بینش زرتشت، کسب فضایل معنوی و تعالی خویشتن، موجب شناخت اهورامزدا، جهان هستی و سایر انسان‌ ها و نیز تنظیم ارتباط با آن‌ ها می‌شود.