بررسی رفتار غیرخطّی مهاربندهای تسلیمی مرکزی

رفتار سازه های بلند مرتبه تحت اثر زلزله بستگی به ضریب شکل پذیری آنها و منحنی های هیسترزیس سیستم های مقاوم آنها برای گرفتن نیروهای جانبی، دارد. با این وجود، انباشتگی تغییرشکلها، درجه آسیب و خسارت وارد به سازه ها را افزایش می دهد. به منظور کاهش خسارت ناشی از زلزله به سازه ها، لازم است انرژی ورودی به سازه مستهلک شود. بدین منظور سیستمی معرفی شده است که با کاربرد آن، حین وقوع زلزله و به دلیل شکل پذیری بالایی که دارد مانند یک فیوز عمل نموده و از وقوع خرابی در المانهای اصلی سازه ای جلوگیری می کند. این سیستم نوع خاصی از مهاربندی است که آن را مهاربند تسلیمی مرکزی یا به اختصار ydbf می نامند. این سیستم به علت رفتار غیرخطی خود که بر اساس جاری شدن فلز نرم می باشد باعث افزایش انرژی پسماند گردیده و سبب استهلاک انرژی می گردد. این دسته از میراگرها اغلب در زلزله های با شدت متوسط و یا بالا جاری می گردند و منحنی های هیسترزیس آنها نسبتاً چاق و پایدار می باشد. در این بررسی هفت قاب مجهز به این نوع میراگر، مدل گشته و مورد مطالعه قرار گرفته اند. این مدل ها با درصد بازشوهای مختلف انتخاب شده و نتیجۀ تغییرات درصد بازشو روی رفتار سازه آورده شده است.