نقش سیستمهای مختلف مهار بندی در مقاوم سازی سازه های فولادی

آشناترین و مرسومترین سیستم مهاربندی در سازه های فولادی، مهاربند ضربدری هم مرکز cbf می باشد که با وجود سختی مناسب از لحاظ شکل پذیری و جذب انرژی، عملکرد عمدتأ ضعیفی دارد. از سوی دیگر قابهای خمشی mrf با وجود شکل پذیری بسیار بالا، از نظر سختی و کنترل تغییر مکان، به هیچ وجه رفتار مناسبی ندارند. سیستمهایی که بر هر دو مشکل فوق غلبه می کنند، به دو طیف عمده سیستمهای مهاربندی خارج از مرکز ebf و سیستم مهاربندی زانویی kbf تقسیم می شوند. سیستم ebf علی رغم شکل پذیری بسیارعالی،سختی نسبتاً مناسب و تسهیلاتی که به لحاظ ایجاد بازشوها در فرم و نمای معماری ایجاد می کند، به دلیل مشکل ترمیم تیر پیوند link، پس از یک زلزله شدید و مشکلات طرح و اجرای خود پیوند، نقطه ضعفهایی هم دارد. اما در سیستم kbf المان مستهلک کننده انرژی، عضو زانویی است که مانند یک فیوز شکل پذیری عمل می کند و تشکیل مفاصل پلاستیک محدود به آن است. عضوی که تعویض آن (جهت بهره برداری مجدد از سازه)، پس از یک زلزله شدید، سهل تر و عملی تر خواهد بود. در این گفتار، ضمن یک بررسی همه جانبه روی سیستمهای مختلف مهاربندی و بیان نقاط ضعف و قوت هر یک توجهی خاص به سیستم مهاربندی زانویی و خصوصیات عالی و ممتاز این سیستم، خواهیم داشت.