تعامل خانه و شهر بررسی جایگاه شهر در روند شکل گیری خانه، نمونه موردی شهر اردستان

روند زندگی در خانه های سنتی ایران، دارای روح و حیات است. در حقیقت فرهنگ و خصوصیات روانی جمعیت استفاده کننده، عاملی موثر در طراحی محیط مصنوع است. محیط مصنوع الگوی خود را از شرایط فرهنگی پیرامون می گیرد، لذا محله بندی ها، توسعه و طراحی معابر، فضاهای محله ای و بین محله ای علاوه بر شرایط طبیعی، معیشتی، بر اساس اعتقادات، سنتها، فرهنگها و قومیتها استوار شده است .در اینجا سعی شده تا نسبت بین خانه و شهر بعنوان بستر و زمینه (فرهنگی، سنتی، اعتقادی و ....) بررسی شود. بررسی انجام شده در دو بخش آمده است. بخش اول به بستر و زمینه تاریخی شهر کویری اردستان پرداخته، به طوری که شکل گیری شهر و تعامل خانه با شهر پی گرفته شده در نهایت هماهنگی کامل با بوم منتج شده است. بخش دوم به تغییر مفهوم خانه و شهر در اردستان پرداخته و عوامل ماهوی و ساختاری این تغییرات بررسی شده است. پیگیری این مبحث با تغییر نگرش مردم به زندگی و عدم هماهنگی ساختار شهر اردستان با وضعیت فعلی به پایان رسیده است. از تمامی بحثهای ارایه شده در این مقاله آنچه حاصل شده به شرح زیر می باشد :خانه جزیی از یک شهر بوده و هنگامی که کلیت شهر در هماهنگی کامل با خانه باشد، خانه مفهوم واقعی خود را پیدا خواهد کرد. بنابراین اگر، خانه امروزی در شهر امروزی جوابگو نیست، به علت ساختار شهر در جامعه امروز می باشد و به همین علت، خانه دیروز در شهر دیروز پاسخگو بوده است. لذا ظهور مناسب هر کدام، در شهرهایی که متناسب با آن نیستند، امکان پذیر نمی باشد.