• عملکرد کیتوسان به عنوان منعقد کننده در حذف کدورت منابع آب سطحی

    جزئیات بیشتر مقاله
    • تاریخ ارائه: 1392/07/24
    • تاریخ انتشار در تی پی بین: 1392/07/24
    • تعداد بازدید: 1850
    • تعداد پرسش و پاسخ ها: 0
    • شماره تماس دبیرخانه رویداد: -
    کاهش غلظت ذرات معلق کاوئیدی عامل کدورت آبها همواره یکی از اهداف اصلی در طراحی و تصفیه خانه های آب می باشد. متداولترین روش در حذف این ذرات انعقاد /لخته سازی/ته نشینی/فیلترسیون می باشد. به منظور انعقاد عموما از منعقد کننده های معدنی استفاده می شود. به دلیل وجود فلزات مضر از جمله الومنییوم و فلزات سنگین در این نوع منعقد کننده ها، اخیرا استفاده از مواد آلی طبیعی همچون کیتوسان و مورینگا اوریفیلا مورد توجه قرار گرفته است. هدف اصلی این تحقیق بررسی عملکرد کیتوسان در حذف  کدورت آب های طبیعی بود. به این منظور، با جارتست تاثیر کیتوسان و پلی الومینیوم کلراید بر روی نمونه های آب رودخانه زاینده رود مورد بررسی قرار گرفت. نتایج بدست آمده نشان داد که عملکرد کیتوسان در حذف کدورت، تابع غلظت ذرات معلق موجود در آب می باشد، بگونه ای که راندمان حذف در کدورت پایین ناچیز بوده و با افزایش کدورت افزایش می یابد. کیتوسان در phها و کدورت های مختلف همواره قادر است کدورت آب را تا میزان 15 ntu کاهش دهد. در ضمن با جار تست مشاهده شد که راندمان حذف کدورت توسط کیتوسان با افزایش شدت اختلاط سریع، بیشتر شده، ولیکن سرعت لخته سازی تاثیر چندانی روی آن نداشت.

سوال خود را در مورد این مقاله مطرح نمایید :

با انتخاب دکمه ثبت پرسش، موافقت خود را با قوانین انتشار محتوا در وبسایت تی پی بین اعلام می کنم
مقالات جدیدترین رویدادها