ﻣﻄﺎﻟﻌﻪ اﺛﺮﮔیﺮداری ﺧﺎک ﺑﺴﺘﺮ روی رﻓﺘﺎر ﻧﺎﭘﺎیﺪاری ﺳﻜﻮﻫﺎی ﺧﻮد ﺑﺎﻻﺑﺮ ﺗﺤﺖ اﺛﺮ punch throgh

ﺳﻜﻮﻫﺎی دریﺎیی ﺳﺎزهﻫﺎیی ﻫﺴﺘﻨﺪ ﻛﻪ ﺑیﺸﺘﺮ از ﺳﺎزهﻫﺎی روی ﺧﺸکی در ﻣﻌﺮض آﺳیﺐ ﻗﺮار دارﻧﺪ. از آﺳیﺐﻫﺎی ﺷﺎیﻊ در ﺳﻜﻮﻫﺎی ﺧﻮدﺑﺎﻻﺑﺮ می ﺗﻮان ﺑﻪ ﺗﺼﺎدﻣﺎت ﺳﻜﻮ ﺑﺎ اﺟﺴﺎم ﺧﺎرجی ﻣﺎﻧﻨﺪ ﺿﺮﺑﺎت کشتی، وﻗﻮع اﻧﻔﺠﺎر، آبشستگی زیﺮ ﭘﺎیﻪﻫﺎ، اﺧﺘﻼف ﻓﺎز دﻧﺪاﻧﻪﻫﺎ، ﭘﺪیﺪه ﻧﻔﻮذ ﺳﺮیﻊ  و ﻏیﺮه، اﺷﺎره ﻧﻤﻮد. وﻗﺘﻲ یک ﺳﻜﻮی ﺧﻮدﺑﺎﻻﺑﺮ ﭘیﺶﺑﺎرﮔﺬاری میﺷﻮد، در ﺣیﻦ اﻧﺠﺎم ﻋﻤﻠیﺎت، ﺗﺠﻬیﺰ و ﭘیﺶبینی رﻓﺘﺎر ﺳﻜﻮ ﺟﻬﺖ اﺳﭙﺎدﻛﻦ ﻣﻘﺎﺑﻠﻪ ﺑﺎ ﻋﻜﺲاﻟﻌﻤﻞﻫﺎی ﺳﺮیﻊ، از ﺟﻤﻠﻪ ﻧﻔﻮذ ﺳﺮیﻊ ﭘﺎیﻪ از اﻫﻤیﺖ ﺑﺴﺰایی ﺑﺮﺧﻮردار میﺑﺎﺷﺪ. ایﻦ واﻗﻌﻪ در ﺳﻜﻮﻫﺎی ﺧﻮدﺑﺎﻻﺑﺮ، میﺗﻮاﻧﺪ ﺑﺎﻋﺚ آﺳیﺐ ﺟﺪی در ﭘﺎیﻪﻫﺎ، ﻋﺮﺷﻪ و ﻏیﺮه ﺷﻮد. ﺷﺪت و ﺿﻌﻒ ایﻦ آﺳیﺐﻫﺎ، ﺗﺤﺖ ﺗﺄﺛیﺮ ﻋﻮاﻣﻞ مختلفی می ﺑﺎﺷﺪ. یکی از ایﻦ ﻋﻮاﻣﻞ اﺛﺮات ﮔیﺮداری ﺧﺎک می باشد ﻛﻪ روی رﻓﺘﺎر ﺳﻜﻮ، اﺛﺮات ﭼﺸﻤﮕیﺮی دارد. در ایﻦ ﻣﻘﺎﻟﻪ اﺛﺮ ﮔیﺮداری ﺧﺎک ﺑﺴﺘﺮ ﺑﺮ روی رﻓﺘﺎر ﻧﺎﭘﺎیﺪاری ﺳﻜﻮی ایﺮان ﺧﺰر، ﺗﺤﺖ  اﺛﺮ ﻧﻔﻮذ ﺳﺮیﻊ اﺳﭙﺎدﻛﻦ،بررسی ﺷﺪه اﺳﺖ. ﻣﺪل اﻟﻤﺎن ﻣﺤﺪود ﺳﻜﻮی ﺧﻮدﺑﺎﻻﺑﺮ ﺗﻮﺳﻂ ﻧﺮماﻓﺰار اﻟﻤﺎن ﻣﺤﺪود ansys 10 ، ﺗﻬیﻪ ﺷﺪه و ﺗﺤﺖ ﺑﺎرﮔﺬاری ﻧیﺮوﻫﺎی ﻗﺎﺋﻢ و اﻋﻤﺎل ﻧﻔﻮذ ﺳﺮیﻊ اﺳﭙﺎدﻛﻦ ﺑﻪﺻﻮرت ﺗﻐییﺮﻣﻜﺎن ﻓﺎﺋﻢ ﺑﻪ ﭘﺎیﻪ ﭼﭗ، ﻗﺮار ﮔﺮﻓﺘﻪ و ﺗﺤﻠیﻞ استاتیکی ﻏیﺮ خطی اﻧﺠﺎم ﺷﺪه اﺳﺖ.