تهیه طرح های مدیریت بحران و پدافند غیرعامل و ارائه الگو

بررسی موقعیت ویژه ایران و به دنبال آن حساسیت های گوناگون موجود در کشور، لزوم برنامه ریزی و پیش بینی طرح ها و اقدامات مختلف را با هدف کاهش آسیب پذیری زیرساخت های حیاتی موجود در پهنه سرزمینی و افزایش پایداری ملی و تداوم فعالیت های دستگاه ها و سیستم های حیاتی در بحبوحه بحران ها و تهدیدات طبیعی و غیرطبیعی بیش از پیش ضروری کرده است. در سال های اخیر پدافند غیرعامل و مدیریت بحران به عنوان راهکارهای اصلی مطرح در این زمینه، با توجه به درگیر بودن فاکتورها و پارامترهای متعددی که می بایست در فرایند مطالعاتی آنها در نظر گرفته شود، عملاً به مسائلی پیچیده و چند بعدی تبدیل شده که برای حل آن و اخذ تصمیمات مورد توافق و تایید همه مجموعه های درگیر، می بایست ضمن استفاده از توان خلاقانه و ایده های مناسب، از پتانسیل موجود در همه نهادها و سازمان های درگیر در مسئله نیز کمک گرفت. این تصمیمات می بایست علاوه بر کیفیت و کارکرد متناسب با اهداف پدافند غیرعامل، هزینه کمی را نیز برای مجموعه به دنبال داشته باشد. در این بین، وجود عوامل منفی هم چون مرزهای بین سازمانی، هزینه های بالای پروژه ها، کمبود اطلاعات، بینش های منفی موجود در مجموعه، تفکرات عادت گونه، تغییرات سریع فناوری ها، عدم تمایل به مشورت و کسب نظرات دیگران در میان تصمیم گیران، عدم ایجاد زمینه برای خلاقیت و نوآوری، روابط انسانی ضعیف و غیره، اجرای اقدامات پدافند غیرعامل و رسیدن به طرح ها، اقدامات و تصمیمات مناسب در این زمینه را بیش از پیش با دشواری در پیاده سازی و اجرا و یا با هزینه های بالا روبرو کرده است. بر این اساس برنامه ریزی ارزش به عنوان یک تکنیک مدیریتی کارکرد گرا با تکیه بر کار تیمی چند رشته ای با روندی خلاقانه، نظام مند و توانا در حل مسائل پیچیده، با هدف کاهش هزینه ها، بهبود کارکردها، اخذ تصمیمات و ارائه طرح های مناسب می تواند به عنوان یک ابزار مناسب در پیاده سازی پدافند غیرعامل و حصول هرچه بهتر ومناسب تر اهداف و مقاصد آن مطرح باشد. این مقاله با برشمردن و تحلیل نیازهای پدافند غیرعامل و توصیف توانمندهای برنامه ریزی ارزش در رفع این نیازها، تلاش می کند تا الگویی جدید و مناسب و موثر را برای انجام مطالعات پدافند غیرعامل و مدیریت بحران زیرساخت های حیاتی کشور ارائه کند.