ارزیابی مقاومت برشی خاک_ ژئوگرید در بررسی پایداری خاکریز مسلح

استفاده از ژئو سینتتیک ها برای تسلیح خاک در طی سه دهه گذشته و در حال حاضر به خوبی در ساخت سازه های خاکی پذیرفته شده است. ژئوسینتتیک ها در خیلی از سازه های خاکی از جمله دیوار های حائل، شیروانی ها، خاکریزی روی خاک های نرم، خاکریز های عمودی و شالوده های خاکی مسلح استفاده می شود. به کارگیری مسلح کننده ها نیروی مقاومت را در توده خاک از طریق تأمین نیروی کششی افزایش، تغییر شکل های افقی را کاهش و متعاقبا پایداری کلی را در سازه های خاکی افزایش می دهد. در تمامی موارد بکارگیری ژئوسینتتیک ها نه تنها یک راه حل مهندسی بلکه یک راه حل اقتصادی نیز می باشد. تعیین هر چه دقیق تر پارامتر های مقاومتی سطح تکاس ژئوسینتتیک _ مصالح خاکی (زاویه اصطکاک سطح تماس""δ_iو چسبندگی" c_i" ) برای طراحی سازه های خاکی حائز اهمیت بسیار می باشد. نحوه اندرکنش ژئوسینتتیک – خاک طی سه دهه اخیر هم بصورت تئوریک وهم تجربی مطالعه شده، اما کما کن رفتار سطح تماس ژئوسینتتیک– خاک به صورت پیچیده باقی مانده است.برای ارزیابی تجربی اندرکنش ژئوسینتتیک– خاک آزمایش برش مستقیم مقیاس بزرگ (30cm×30cm) و آزمایش بیرون کشش استفاده می گردد. آزمایش برش مستقیم برای مصالح ژئوسینتتیک از سال 1991توسط موسسه astm(d5321) بصورت استاندارد در آمده در حالی که آزمایش بیرون کشش هنوز با وجود راهنمائی های مناسب توسط astm بصورت استاندارد در نیا مده است. در این مطالعه آزمایش های برش مستقیم مقیاس بزرگ جهت ارزیابی مقاومت برشی ژئوگرید- خاک انجام شده که نتایج آزمایش ها با نتایج روش محاسباتی مقایسه گردیده که تطابق خوبی را نشان می دهد.