پرواز آزاد، شناسایی قابلیت ها و محدودیت های اجرا در ایران

با رشد و توسعه تکنولوژی ساخت هواپیماها و رشد روزافزون پروازها نیاز به سیستمی که بتواند پرواز ایمن و کارآمد هواپیماها را تضمین کند ضروری به نظر می رسد. پس از کنوانسیون شیکاگو و ایجاد استانداردهای مختلف برای افزایش ایمنی و اجرای مقررات مربوط به جدائی های اعمال شده بین هواپیماها و غیره توسط مراقبت پرواز، همواره بخش عظیمی از فضا از دست رفته و روز به روز از آزادی پروازها کاسته شد. این امر با توجه به ازدیاد روزافزون تردد هوائی و توانمندی محدود سیستم های فنی موجود به زودی مشکلات عدیده ای را برای صنعت بسیار مهم و شدیداً در حال رشد هوانوردی فراهم ساخت. عدم استفاده بهینه از (کل) فضای موجود، تاخیر در پروازها و پیمودن مسیرهای غیر مستقیم موجب افزایش هزینه های مسافرت های هوایی می گردد، هدف از طرح جامعcns/atm  به طور خلاصه حرکت بسوی استفاده از فنآوری های مدرن ارتباطات، ناوبری و نظارت (فنآوری های کامپیوتری، ماهواره ای و دیگر فنآوری های پیشرفته) در مدیریت تردد هوایی می باشد. این طرح به همراه یک زمانبندی برای یک انتقال چند مرحله ای ارائه گردید. پرواز آزاد مفهومی برگرفته شده از طرح کلیcns/atm  برای سال های آتی می باشد که در آن استفاده بهینه از فضا در حداکثر ظرفیت ممکن، با پیشرفته ترین وسائل موجود و در نظر گرفتن مسائل ایمنی و اقتصادی عملی گشته و بدین ترتیب نیازهای فراوان ترددهای هوائی تا حد زیادی پاسخ داده خواهد شد. در ایران نیز به منظور تطبیق هر چه بیشتر مدیریت تردد هوائی کشور با اهداف طرح جامعcns/atm  تغییرات از چندی پیش آغاز گشته در حال پیشرفت می باشد، در این مقاله مفهوم پرواز آزاد و امکان اجرا شدن آن در ایران بررسی می گردد.