تاثیر پوزولان طبیعی چکنه و نانوسیلیس بر مقاومت فشاری و جذب بتن در معرض گازوئیل

بتن قابلیت کاربرد در شرایط و محیط های مختلف را دارا می باشد، لیکن در بعضی موارد از بتن در محیط های صنعتی با فرآیند شیمیایی نظیر پالایشگاه ها به صورت نمایان استفاده می شود. چنین بتنی می تواند در معرض اثرات تخریبی مواد شیمیایی قرار گیرد. در این پژوهش مطالعات آزمایشگاهی گسترده ای صورت گرفته است و به بررسی نقش جایگزینی پوزولان طبیعی چکنه و نانوسیلیس به جای سیمان در محیط شیمیایی گازوئیل پرداخته شده است. نمونه ها با طرح اختلاط های مختلف با نسبت آب به سیمان 0.4، شامل بتن های با سیمان پرتلند معمولی (بتن کنترل)، بتن شامل درصدهای مختلفی از پوزولان طبیعی چکنه و نانوسیلیس ساخته شدند. در ابتدا تاثیر جایگزینی سیمان پرتلند با پوزولان چکنه و نانوسیلیس به صورت مجزا و با هم، بر مقاومت فشاری 28 روزه مورد ارزیابی قرار می گیرد و سپس نمونه ها بعد از 28 روز عمل آوری، به مدت 7، 42 و 60 روز در گازوئیل غوطه ور می شوند و میزان افت مقاومت و جذب نفت نسبت به مرحله اولیه (بعد از 28 روز عمل آوری) مقایسه شده اند. نتایج نشان می دهد که افزودن پودر پوزولان طبیعی چکنه، باعث افت مقاومت فشاری 28 روزه و نانوسیلیس باعث افزایش آن می شود. همچنین با قرارگیری نمونه های حاوی پوزولان چکنه و نانوسیلیس (چه به صورت مجزا و چه به صورت ترکیبی) در گازوئیل، همواره شاهد کاهش مقاومت نسبت به مقاومت 28 روزه خود بوده اند. به علاوه با گذشت زمان شاهد افزایش جذب گازوئیل بوده ایم. در نهایت دیده می شود که نمونه حاوی 2 درصد نانوسیلیس و 10 درصد پوزولان طبیعی چکنه در محیط گازوئیل بدترین شرایط را دارد.