با کمبود زمین در شهرهاي بزرگ افزایش تعداد طبقات ساختمانها رو به فزونی قرار گرفت با افزایش ارتفاع ساختمان ساکنین طبقات بالاتر در بادهاي شدید و زلزله از تکانهاي جانبی ساختمان شکایت داشتند. محققین سیستم هاي متفاوتی جهت کاهش تغییر مکان جانبی و دریفت جانبی طبقات را پیشنهاد دادند استفاده از مهار بازوئی و کمربند خرپایی یکی از آنها بود با توجه به اینکه در ایران ساختمانهاي بلند اجرا شده در حدود 15طبقه ارتفاع دارند این مقاله به بررسی اثر اجراي مهار بازوئی وکمربند خرپایی در این گونه ساختمانها با تحلیل هاي استاتیکی و دینامیکی می پردازد. که در مجموع نتیجه میگیریم اگرمیزان کاهش برش پایه مدنظر باشد محل بهینه مهاربازویی درتراز بام میباشد و اگرمیزان کاهش تغییر مکان و دریفت جانبی مدنظر باشد محل بهینه مهار بازویی از یک دوم تا سه چهارم ارتفاع سازه میباشد. همچنین اجراي مهار بازویی به تنهایی کافیست ،واستفاده ازمهاربازویی به همراه کمربند خرپایی دراین ساختمان ازلحاظ اقتصادي مقرون به صرفه نمی باشد.