بررسی سطوح گسیختگی و بار نهایی دیوار خاک مسلح در مقیاس آزمایشگاهی

شناسایی و بررسی سطح گسیختگی در سازه های خاکی نقش بسزایی در تحلیل پایداری و چگونگی شکل بندی تسلیح در آن سازه خاکی ایفا می کند، تا آن جا که بسیاری از محققین گذشته سطوح گسیختگی فرضی را برای تعیین معادلات پایداری در نظر گرفته اند. در این مطالعه سطوح گسیختگی حاصل از بررسی مدل های آزمایشگاهی دیوار خاک مسلح با ژئوتکستایل بافته نشده در مقیاس کوچک با سطوح فرضی در مدل های تعادل حدی (جانبو، بیشاپ، فلنیوس و مرگسترن) مقایسه شده است. همچنین بار نهایی مربوط به هر کدام از مدل های کوچک بررسی گردیده است. مشخص شد با کاهش فاصله قائم لایه های تسلیح ظرفیت باربری دیوار خاکی مسلح افزایش می یابد و هرچه میزان مقاومت کششی تسلیح افزایش یابد مقدار این نرخ افزایشی بیشتر خواهد بود. همچنین سطوح گسیختگی حاصل از روش های بیشاپ و خصوصاً جانبو اصلاح شده نسبت به مدل های دیگر نزدیکی بیش تری به مدل آزمایشگاهی دارد.