ارزیابی تهدیدها و فرصت های عوامل راهبردی توسعه صنعت توریسم و گردشگری در شیراز (با استفاده از تکنیک swot)

در هزاره سوم صنعت گردشگری آن چنان در توسعه اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی کشورها اهمیت یافته که اقتصاددانان آن را صادرات نامرئی نامیده اند. امروزه صنعت گردشگری به عنوان بخشی مهم در اقتصاد جهانی به شمار می رود و در میان انواع مختلف گردشگری جاذبه های تاریخی، فرهنگی، مذهبی و طبیعی از عوامل بنیادی در توسعه پایدار گردشگری می باشند. این مقاله در پی شناخت نقاط ضعف و قوت و ارائه راهکارهایی جهت دستیابی به توسعه صنعت توریسم در شیراز با استفاده از مدل swot می باشد. نوع پژوهش کیفی و مبتنی بر مطالعات اسنادی و روش کار «توصیفی– تحلیلی» می باشد. شیراز دارای پتانسیل های بالقوه در جذب گردشگر می باشد از جمله این فرصت ها می توان به جاذبه های غنی تاریخی، فرهنگی و ادبی، مذهبی و علمی اشاره نمود. از فرصت های بالفعل شیراز، دارا بودن نقش فستیوال و کنگره ای آن می باشد. عدم هماهنگی بین سازمانی، عدم تعیین ظرفیت برد، فقدان طرح مدیریتی تلفیقی در جهت کنترل وهدایت صنعت توریسم، عدم تبلیغات مناسب در مقیاس وسیع، کمبود تجهیزات و تسهیلات شهری، عدم تشکیل سازمان های جهانگردی، عدم آموزش نیروی انسانی متخصص و بسیاری از موارد دیگر که ذکر خواهد گردید از نقاط ضعف موجود در صنعت گردشگری شیراز به شمار می آیند. با توجه به مطالب بیان شده توجه به تبیین مکان هایی شاخص جهت برنامه ریزی صنعت توریسم ضروری می نماید و در این راستا توجه به جامعه و مشارکت شهروندان، ایجاد زیرساخت ها و تجهیزات شهری، افزایش خدمات و تسهیلات گردشگری، ترغیب سرمایه گذاران بخش خصوصی و حفاظت و مرمت آثار تاریخی از راهکارهای مهم در این زمینه می باشد. لذا توسعه گردشگری در شیراز و تبدیل این منطقه به یکی از قطب های مهم در جذب توریسم در سطح کلان مستلزم به کارگیری مدیریتی یکپارچه براساس عناصر محیطی، اجتماعی و اقتصادی می باشد.