بررسی تاثیر میراث فرهنگی – تاریخی در حوزه گردشگری فارس (مطالعه موردی: تحقیق آرمان توسعه پایدار شهر شیراز)

ایران یکی از متمدن ترین کشورهای دنیاست که از لحاظ بناهای فرهنگی و تاریخی جزء ده کشور برتر به حساب می آید و استان فارس در این کشور با مناطقی دارای میراث فرهنگی – تاریخی کهن از شهرت بسیار بالائی برخوردار است که با جاذبه های چشمگیر خود سالانه گردشگران داخلی و خارجی زیادی را به سمت خود جذب می کند، هدف از این تحقیق بررسی تاثیر میراث فرهنگی – تاریخی در حوزه گردشگری فارس به عنوان عاملی در توسعه پایدار شهری شیراز می باشد به عبارتی سعی شده تاثیر میراث فرهنگی – تاریخی در توسعه تحولات اقتصادی، فیزیکی، فرهنگی و اجتماعی حتی محیطی شیراز مورد بررسی قرار گیرد. این تحقیق با توجه به نوع اجراء پیمایشی همراه با مشاهده مشارکتی که از ابزار مصاحبه بهره می جوید و از لحاظ هدف کاملاً کاربردی تنظیم گردیده است، یافته های بدست آمده از این تحقیق نشانگر این است که شیراز و حومه به عنوان قطب گردشگری کشور با توجه به نزدیکی فاصله تا شهرستان پاسارگاد و آثار باستانی تخت جمشید، بیشترین توجه ها را به خود معطوف داشته است در تجزیه و تحلیل های به عمل آمده از فرضیات تحقیق، نتایج حاصله از این قرارند که میراث فرهنگی– تاریخی در صنعت گردشگری فارس بالاخص شیراز یک سری نقاط کور و بعضاً نارساییائی را به دنبال داشته است مثلاً در توسعه زیر ساخت های گردشگری شهری در شیراز موثر عمل نکرده است، ولی در مورفولوژی (ریخت شناسی) شهر و توسعه فیزیکی موثر افتاده است یا در تغییر و تحولات اقتصادی مردم ضعیف عمل کرده اما در تغییر و تحولات فرهنگی و اجتماعی ساکنین مثمرثمر بوده است حتی می توان گفت که در یکسان سازی جذب گردشگر در فصول مختلف نیز به صورت فصلی موفق بوده است. در کل باید مزایا را به معایب ارجحیت داد و کوشید تا کاستی ها را تبدیل به فرصت کرد و از فرصت ها در جهت کسب ثروت مدد گرفت و از این ثروت فرهنگی–تاریخی که در این نقطه کشور واقع شده با درایت و دوراندیشی کمال استفاده در جهت جذب گردشگران به عمل آورد.