بررسی تطبیقی نقش دولت ها در توسعه مدیریت توریسم با رویکرد به دستیابی توسعه پایدار اقتصادی

توریسم یکی از مهم ترین فعالیت های اقتصادی در نقاط مختلف جهان می باشد. توریسم فرصت بسیار مناسبی در اختیار بازدیدکنندگان قرار می دهد تا نسبت به اهمیت حفظ فرهنگ ها و چگونگی محافظت از فرهنگ های محلی و طبیعت آگاه شوند. این شرایط برای جوامع محلی و روستاها و نواحی دوردست طبیعی درآمد خوبی ایجاد می کند. شهرت توریسم در این است که ابزار مناسبی برای محافظت از نواحی محسوب می شود. از دیدگاه سیاسی، گردشگری در عین حال که یک رقابت اقتصادی است موجود نوع دوستی و همکاری بین المللی نیز هست. زیرا علاوه بر این که موجب ایجاد درآمدهای ارزی می شود، باعث آشنایی ملل با دیگر فرهنگ ها و در ننتیجه باعث نزدیک تر شدن دولت ها به یکدیگر می شود. کشورهای مختلف جهان در سایه ی برخورداری از امکانات گوناگون و جاذبه های متنوع در پی جذب و جلب جهان گردان به سوی خویش هستند. هدف از انجام این مقاله بررسی نقش دولت ها، سیاست های اعمال شده از سوی آنان و نقش مدیریت کلان در فرآیند توریسم می باشد. جهت جمع آوری اطلاعات این مقاله از روش های گردآوری، مطالعه کتابخانه ای، مشاهده و مصاحبه بهره گرفته شده است. نتایج حاصل از این تحقیق بر این حقیقت دلالت داشت که اجرا و توسعه توریسم نتایجی را به دنبال دارد وضعیت توریسم در ایران در مقایسه با بسیاری از کشورها حاکی از عدم توسعه یافتگی و وجود تنگناهای زیادی در این بخش است که سیاست گذاری های کلان در سطح ملی و نیز تدابیر و سیاست های استانی و منطقه ای باید در راستای رشد و اعتلاء این صنعت نوپا باشد. لذا جهت دستیابی به پایداری در صنعت گردشگری می بایست ابتدا به ساخت و ترمیم زیرساخت ها پرداخته شود.