آب از مهم ترين عامل توسعه بشري مي باشد كه به طور يكنواخت در كل سطح زمين پراكنده نشده است. امروزه به دليل تغييرات آب و هوايي و كاهش نزولات جوي و همچنين توسعه كشاورزي، صنعتي و تامين آب شرب و در نتيجه تفاضاي بيش از حد آب سبب شده است كه بسياري از آبخوان هاي كشور در معرض خطر كاهش شديد مخزن آب زيرزميني قرار گيرند. از اين رو در دهه هاي اخير، مدل سازي منابع آب سطحي و زيرزميني به عنوان ابزاري كارآمد در بحث مديريت منابع آب مطرح است. جهت مدل سازي تلفيقي دقيق اين دو منبع نياز به حجم داده هاي زيادي است كه استفاده از سيستم اطلاعات جغرافيايي (GIS) را به عنوان ابزار كمكي ضروري مي سازد. در مقاله حاضر آبخوان دشت مرودشت- خرامه واقع در مركز حوضه آبخيز درياچه هاي طشك بختگان و مهارلو با توجه به مشكلات كمبود آب و خشكسالي هاي پي در پي در استان فارس به عنوان مطالعه موردي مدنظر قرار گرفته است. پس از شبيه سازي اوليه جريان مدل با استفاده از سعي و خطا و روش تخمين پارامتر و اطلاعات تراز آب چاههاي منطقه براي حالت پايدار كاليبره گرديد نتايج حاصل از كاليبراسيون نشان مي دهد كه خطاي ميان تراز مشاهده شده و محاسبه شده در دامنه مطلوب مي باشد.