عملکرد پژوهشی و نیازهای آموزش پژوهش اعضای هئیت علمی دندانپزشکی کشور – 1383

روش بررسی: مطالعه حاضر با طراحی cross sectional بر روی کلیه اعضای هئیت علمی دندانپزشکی کشور انجام گرفت. خصوصیات فردی شامل سن، جنس، محل خدمت، سوابق تحصیلی و آموزشی، کارگاه های طی شده، تمایل به شرکت در کارگاه ها و نیز عملکرد پژوهشی براساس تعداد طرح های مصوب، تعداد مقاله های منتشره داخلی و خارجی و استفاده از اینترنت  از طریق پرسشنامه ای مورد ارزیابی قرار گرفت و با آمار توصیفی ارائه گردید.

یافته ها: با توجه به فرم های اطلاعاتی ارسالی، تعداد 436 پرسشنامه واجد شرایط وجود داشت که حدود 58% اعضای هئیت علمی را شامل می شد. از نظر تعداد طرح های پژوهشی 4/7% بیش از 10 طرح، 15% بین 5 تا 10 طرح، 9/49% کمتر از 5 طرح داشتند و 7/27% فاقد طرح تحقیقاتی بودند. از نظر تعداد مقاله های داخلی، 2/28% فاقد مقاله بودند و 8/51% بین 1 تا 5 مقاله و 20% بیش از 5 مقاله داشتند. از نظر تعداد مقاله های خارجی 5/77% فاقد مقاله بودند، 2/20% بین 1/3 مقاله و 2/3% بیش از 3 مقاله داشتند. از نظر شرکت در کارگاه های پژوهشی، کارگاه روش تحقیق مقدماتی با 6/71% بیشترین و آشنایی با stata با 7/0% کمترین تعداد شرکت کنندگان را به خود اختصاص دادند. در مورد تمایل به شرکت در کارگاه ها، کارگاه مقاله نویسی جهت مقالات انگلیسی با 3/26%، اصول مقاله نویسی با 5/17% و تهیه پروپوزال های تحقیقاتی با 1/16% به عنوان سه اولویت نخست انتخابی بودند.

نتیجه گیری: هرچند عملکرد پژوهشی هئیت علمی دندانپزشکی در سال های اخیر بهتر شده؛ ولی در مجموع نازل است. به همین منظور، برگزاری کارگاه های متدولوژی تحقیق، مقاله نویسی و تهیه و تدوین پروپوزال های تحقیقاتی توصیه می شود.