آمالگام دنداني به عنوان ماده‌ي ترميمي براي دندانهاي خلفي مورد استفاده دندانپزشكان است. هنگام كار كردن با آمالگام به دليل وجود جيوه در تركيب اين ماده ممكن است، مقداري بخار جيوه در فضاي كار منتشر شود كه اگر تراكم آن از اندازه‌اي استاندارد تجاوز كند، مشكلاتي در سلامتي كاركنان دنداني ايجاد مي‌كند. مطالعه حاضر با هدف ارزيابي ميزان مواجهه‌ي دندانپزشكان شهر تهران با جيوه‌ي ناشي از آمالگام دنداني از طريق اندازه‌گيري تراكم بخار جيوه‌ي موجود در فضاي كار آن‌ها انجام شد.
روش بررسي: تعداد 211 كلينيك دندانپزشكي در اين مطالعه‌ي توصيفي – تحليلي شركت داده شدند. اين كلينيك‌ها ازنقاط مختلف شهر تهران (شمال، مركز، شرق، غرب و جنوب) به صورت نمونه‌گيري تصادفي انتخاب شدند. دندانپزشكان در روز نمونه‌گيري از محل كار، پرسشنامه‌اي كه شامل سوالاتي درباره‌ي مشخصات فردي مانند سن و سابقه ي كار، طرز كار با آمالگام و مشخصات محيط كار بود، تكميل كردند. سنجش تراكم بخار جيوه‌ي هواي محل كار دندانپزشكان با استفاده از لوله‌ي جاذب جيوه (Hydrar) و پمپ‌هاي نمونه‌برداري (SKC,222-3) طبق متد شماره‌ي 6009 نايوش (NIOSH=National Institute Of Occupational Safety and Health) انجام و نمونه‌هاي ادرار دندانپزشكان در همان روز گرفته شد. بررسي نمونه‌هاي جمع‌آوري شده به روش آناليز آزمايشگاهي جذب اتمي بدون شعله انجام شد. براي تجزيه و تحليل داده‌ها از آزمون‌هاي ناپارامتريك كروسكال واليس، من ويتني و كندال استفاده و 05/0P< به عنوان سطح معني‌داري در نظر گرفته شد.
نتيجه‌گيري: براساس يافته‌هاي اين مطالعه تراكم بخار جيوه‌ي هواي محل كار دندانپزشكان در شهر تهران از حد استانداردهاي بين‌المللي (25 ميكروگرم بر متر مكعب) كمتر بود. در عين حال بهتر است دندانپزشكان در انتخاب نوع آمالگام مورد استفاده خود دقت بيشتري به عمل آورند.