مقایسه آزمایشگاهی ریزنشت کرونالی چهار نوع ماده پرکردگی موقت مورد استفاده در درمان های اندودنتیک

روش بررسی: در این مطالعه آزمایشگاهی، تعداد 120 دندان آسیای اول فک بالا و پایین بدون پوسیدگی که به دلیل مشکلات پریودنتال کشیده شده بودند، به کار گرفته شدند. حفره دسترسی استاندارد تهیه شد و آماده سازی کانال دندان های مورد مطالعه با روش step-back انجام گرفت. کانالها با گوتاپرکا و سیلر ah26 با تکنیک تراکم جانبی پر شدند. سپس دندانها به طور تصادفی به چهار گروه آزمایشی 25 تایی و دو گروه کنترل مثبت و منفی 10 تایی تقسیم شدند. در هر گروه حفره دسترسی با یکی از مواد مورد مطالعه زمهریر، زونالین، کلتوزول و irm پر شد. در گروه کنترل مثبت حفره دسترسی با هیچ ماده ای پر نشد و در گروه کنترل منفی حفره دسترسی با موم چسب پر شد. از روش نفوذ رنگ برای ارزیابی میزان ریزنشت استفاده شد. اندازه گیری خطی نفوذ رنگ به کمک استریومیکروسکوپ صورت گرفت. داده های به دست آمده به وسیله آزمون تحلیل واریانس یک طرفه و آزمون تعقیبی tukey مورد بررسی و تجزیه و تحلیل آماری قرار گرفت. 05/0p< به عنوان سطح معنی داری در نظر گرفته شد.

یافته ها: همه گروه های مورد آزمایش نفوذ رنگ را نشان دادند. زونالین بیشترین و کلتوزول کمترین میزان نفوذ رنگ را داشت که از نظر آماری معنی دار بود. (001/0p<) تفاوت میزان نفوذ رنگ بین زمهریر با irm و کلتوزول با irm معنی دار نبود (05/0p>).

نتیجه گیری: با توجه به نتایج این مطالعه استفاده از کلتوزول به عنوان ماده ترمیم موقت به دلیل سیل بهتر پیشنهاد می شود.