بيشترين علت شكست درمان با فايبرپست‌ها از دست رفتن باند آنها مي‌باشد. هدف از اين مطالعه آزمايشگاهي مقايسه استحكام باند سه نوع فايبر پست در سه ناحيه مختلف ريشه پس از ترموسايكل مي‌باشد.
روش بررسي: 36 دندان تك كانال پرمولر اول منديبل جمع‌آوري، تاج آنها قطع و درمان ريشه شدند. پس از گذشت يك هفته فضاي پست آماده گرديد. نمونه‌ها به طور تصادفي به سه گروه 12 تايي تقسيم و در هر گروه يكي از سه نوع پست D.T.Light, D.T.White و D.T.Composipost توسط سمان Sealbond cement Dual II مطابق دستور شركت سازنده سمان شدند. پس از 24 ساعت نمونه‌ها تحت 3500 سيكل حرارتي (C55/C5) درجه قرارگرفتند. دندان‌ها در رزين آكريلي شفاف مانت شده و با برش‌هاي عرضي از فاصله 1 ميلي‌متري از طوق ريشه 3 قطعه به ضخامت 1/01 ميليمتر از سه ناحيه اپيكال و مياني و كرونال تهيه شد. سپس توسط دستگاه Universal Testing Machine آزمايش push-out انجام گرديد. نتايج به دست آمده با تست آماري (5/0p<) ANOVA دو طرفه، آناليز شدند. سپس نحوه شكست نمونه‌ها با استريوميكروسكوپ بررسي شد.
يافته‌ها: نوع پست در استحكام باند تاثيري ندارد (08/0P=). اما استحكام باند در قسمت كرونال بيش از نواحي ديگر بود (005/0P=). نوع شكست در دو گروه D.T.Light و D.T.Composipost بيشتر از نوع مختلط و در گروه D.T.White بيشتر از نوع ادهزيو در حد فاصل پست و سمان بود.
نتيجه‌گيري: سه نوع فايبر پست مذكور استحكام باند تقريباً مشابهي دارند. اما استحكام باند در ناحيه سرويكالي بيشتر از نواحي ديگر بود.