• بررسی آزمایشگاهی مقاوم سازی سازه های بتنی در مقاطع دایروی با استفاده از مقاومت چسبندگی ایجاد شده بین دو بتن قدیم و جدید

    جزئیات بیشتر مقاله
    • تاریخ ارائه: 1392/07/24
    • تاریخ انتشار در تی پی بین: 1392/07/24
    • تعداد بازدید: 758
    • تعداد پرسش و پاسخ ها: 0
    • شماره تماس دبیرخانه رویداد: -
     امروزه کاربرد سازه های بتنی بسیار رایج تر از دیگر سازه های مورد استفاده در ساختمانها شده است به طوری که در اغلب کشورهای جهان نسبت مصرف بتن به فولاد از 10 به 1 نیز فراتر  رفته است کل بتنی که در سال 91 میلادی در جهان مصرف شده است بالغ بر 3 بیلیون تن یعنی یک تن به ازای هر نفر در جهان تخمین زده می شود. تنها ماده ای را که بشر به این میزان مصرف می کند، آب است. بعضی مواقع این سازه ها به علت وجود نقص در سیستم باربری شان در شرایط عادی یا بحرانی، نیاز مبرمی به مقاوم سازی اعضای آسیب پذیر پیدا می کند. روش های مختلفی برای توقیت این اعضا وجود دارد که یکی از آنها توسعه ابعاد مقطع به وسیله بتن تازه می باشد. در این روش، میزان چسبندگی بتن تازه به بتن سخت شده  نقش مهمی در انتقال نیروها ایفا می کند. دراین تحقیق آزمایشگاهی به اندازه گیری تنش چسبندگی ایجاد شده  بین بتن سخت شده قدیمی (هسته) و بتن تازه (جداره) در نمونه های استوانه ای پرداخته و تاثیر تغییرات سه عامل: طول نمونه، ضخامت جداره و مقاومت فشاری 28 روزه بتن جداره بر روی تنش چسبندگی بررسی می شود.در این آزمایش از روش push-out برای شکستن نمونه ها استفاده شده است.

سوال خود را در مورد این مقاله مطرح نمایید :

با انتخاب دکمه ثبت پرسش، موافقت خود را با قوانین انتشار محتوا در وبسایت تی پی بین اعلام می کنم
مقالات جدیدترین رویدادها