• رویکردهای الگوبرداری از طبیعت در معماری ایرانی

    جزئیات بیشتر مقاله
    • تاریخ ارائه: 1392/07/24
    • تاریخ انتشار در تی پی بین: 1392/07/24
    • تعداد بازدید: 1753
    • تعداد پرسش و پاسخ ها: 0
    • شماره تماس دبیرخانه رویداد: -
     معماری ایران با سابقه ای طولانی که به هفت هزار سال پیش از میلاد مسیح می رسد همواره متأثر و در تعامل با طبیعت بوده است. ایرانیان از دوران باستان خود را به عنوان بخشی از طبیعت می دیدند و به آن احترام می گذاشتند. چگونگی ارتباط انسان با طبیعت، به دیدگاه و تفسیر آنها از طبیعت در دوران مختلف بستگی دارد. بر اساس نوع نگاه انسان رویکردهای گوناگونی را می توان مشاهده کرد. سوال این پژوهش این است که نگرش و جهان بینی معمار ایرانی به طبیعت در دوره های مختلف تاریخی در معماری چگونه بازتاب یافته است؟ برای این فرضیه پژوهش به نظر می رسد معمار ایرانی در دوره های مختلف نگرش های متفاوتی نسبت به طبیعت داشته است و نگرش به طبیعت در شکل گیری معماری تأثیر مستقیم داشته است. این تحقیق از نوع تحقیق بنیادی نظری است که به روش استدلال منطقی پژوهش شده است و روش جمع آوری اطلاعات میدانی و کتابخانه ا ی است. نتیجه نهایی این است که با بررسی و مطالعه مدارک موجود می توان به این نتیجه رسید؛ ایرانیان با توجه به دوره های مختلف زمانی و بر اساس نوع جهان بینی رویکردهای مختلفی همانند استعاره ای و نمادین، تزیینی، سازه ای، ساختارگرا، فرم گرا و دینامیک محور نسبت به طبیعت داشته اند و این برداشت ها ارتباط مستقیم با شکل گیری معماری آنها داشته است.

سوال خود را در مورد این مقاله مطرح نمایید :

با انتخاب دکمه ثبت پرسش، موافقت خود را با قوانین انتشار محتوا در وبسایت تی پی بین اعلام می کنم
مقالات جدیدترین رویدادها
مقالات جدیدترین ژورنال ها