• طراحی محلات سنتی شهری (tnd) رهیافتی به سوی بازتوسعه شهری

    جزئیات بیشتر مقاله
    • تاریخ ارائه: 1392/07/24
    • تاریخ انتشار در تی پی بین: 1392/07/24
    • تعداد بازدید: 6588
    • تعداد پرسش و پاسخ ها: 0
    • شماره تماس دبیرخانه رویداد: -
    انجمن نوشهر گرایی در قالب یکی از مطرح ترین دیدگاه های شهرسازی در سطح جهان است، که شکل گیری آن از اواخر دهه 1970 و ابتدای دهه 1980 شروع شده و در دهه 1990 رشد سریعی داشته است که به مسائلی از قبیل پراکنش نامنظم ، نابودی محیط زیست ، از دست رفتن زمین های کشاورزی ، فرسایش میراث مصنوع و کاهش سرمایه گذاری در بخش مرکزی و ... توجه دارد . راهکارهای این مشکلات مستلزم برنامه ریزی منسجم و یکپارچه است می دانیم که راه حل های کالبدی به خدی خود موثر واقع نمی شود بلکه باید راه حلهایی برای مسائل و مشکلات اجتماعی،اقتصادی زیست محیطی در یک چارچوب منسجم کالبدی مطرح شود تا به نتیجه مطلوب برسد . از مهم ترین موضوعاتی که در نوشهرگرایی مورد توجه قرارمی گیرد :تاکید بر اصول بنیادین طراحی شهری در مقیاس محله و سازگاری و هم سویی منحصر به فرد با پیرامون است که از طریق راهکار طراحی محله ای سنتی می توان به این مهم دست پیدا کرد و باعث توسعه درون زای محله ای و تقویت محلات شهری شد . در مقاله حاضر ابتدا تاریخچه و سیر تحولات جنبش نوشهر گرایی به تجمال مورد بررسی قرار گرفته است ، اصول و معیارهای آن مطرح شده و از طریق معرفی راهکار طراحی محله ای سنتی با اصول و قواعد آن می توان به چارچوبی کلی برای جلوگیری از گسترش بی رویه شهرها و تقویت ساختارهای سنتی محلات برای جلوگیری از گسترش بی رویه شهر ها  و تقویت ساختارهای سنتی محلات برای باز زنده سازی و احیاء مجدد ان ها رسید . این امر با توجه به غنای شهرسازی سنتی ایران و بافت های ارزشمند شهرها ، دارای بستری مناسب جهت اجرای طرح های جدید است .

سوال خود را در مورد این مقاله مطرح نمایید :

با انتخاب دکمه ثبت پرسش، موافقت خود را با قوانین انتشار محتوا در وبسایت تی پی بین اعلام می کنم