• توسعه یک مدل پویای عامل مبنا جهت ایجاد اولویت کاربری برای هر قطعه زمین

    جزئیات بیشتر مقاله
    • تاریخ ارائه: 1392/07/24
    • تاریخ انتشار در تی پی بین: 1392/07/24
    • تعداد بازدید: 878
    • تعداد پرسش و پاسخ ها: 0
    • شماره تماس دبیرخانه رویداد: -
    در کشورهای در حال توسعه به دلیل رشد سریع و بدون برنامه ریزی، توسعه در مناطق شهری مطابق با استاندارهای شهرسازی نمی باشد و عدم فراهم نمودن تسهیلات و خدمات مورد نیاز و هم جواری کاربری های ناسازگار ، موجب پایین آمدن سطح کیفیت و کارایی کاربری ها گردیده است .روش های سنتی برنامه ریزی کاربری اراضی شهری ، به دلیل عدم وجود یک محیط پویا و به روز ، که در آن اثرات تغییر کاربری را نشان دهد،ناتوان عمل کرده اند.هدف اصلی این تحقیق ارائه یک مدل دینامیک تغییر کاربری شهری به عنوان ابزاری جهت تصمیم گیری طراحان و برنامه ریزان شهری است تا با کمک آن بتوانند کاربری های شهری را به سمتی سوق دهند،که برآورده کننده اهداف توسعه پایدار شهری باشند.در این تحقیق سعی شده است تا با بهره گیری از عامل،به عنوان یک ابزار قدرتمند در شبیه سازی و مدیریت پدیده های پویا و پیچیده ،اثرات متقابل کاربری های شهری در مقیاس پلاک مدل شود . در مدل طراحی شده دو معیار سازگاری وابستگی جهت سنجش اثرات متقابل کاربری ها بکار گرفته شده است و هر پلاک بصورت یک عامل در هر لحظه براساس کاربری دیگر پلاک ها و با بهره گیری از منطق فازی،برای خود، اولویت کاربری ایجاد می کند . مدل طراحی شده در محله باغ صبای تهران تست شد. جهت اعتبار سنجی مدل،عامل دیگری با عنوان عامل تغییر کاربری طراحی شد؛این عامل در هر اجرا تعدادی از پلاک ها را با کاربری نامناسب انتخاب و کاربری آن ها را به اولوبت اول کاربیشان تغییر می دهد. نتایج حاصل از اعتبار سنجی نشان می دهد ،که با اجراهای متوالی ، میزان سازگاری و وابستگی کاربری پلاک های منطقه افزایش یافته است.از نوآوری های این تحقیق می توان به ایجاد مدل پویای عامل مبنای تغییر کاربری جهت پیشنهاد و تصمیم گیری و نه برای شبیه سازی و پیش بینی اشاره کرد.

سوال خود را در مورد این مقاله مطرح نمایید :

با انتخاب دکمه ثبت پرسش، موافقت خود را با قوانین انتشار محتوا در وبسایت تی پی بین اعلام می کنم
مقالات جدیدترین رویدادها
مقالات جدیدترین ژورنال ها