• نقش و کاربرد مصالح بوم آورد در توسعه پایدار معماری بومی ایران مطالعه موردی: نواحی جنوبی دریای خزر

    نویسندگان :
    جزئیات بیشتر مقاله
    • تاریخ ارائه: 1392/07/24
    • تاریخ انتشار در تی پی بین: 1392/07/24
    • تعداد بازدید: 2903
    • تعداد پرسش و پاسخ ها: 0
    • شماره تماس دبیرخانه رویداد: -
    هدف از ارائه این مقاله بررسی نقش و کاربرد مصالح بوم آورد در توسعه پایدار معماری بومی ایران با نگاهی موردی به معماری بومی نواحی جنوبی دریای خزر می باشد. دستاوردهای مقاله نشان می دهد: کاربرد مصالح بوم آورد یکی از اصول معماری بومی ایران می باشد یعنی مصالح از طبیعت گرفته شده و دوباره به طبیعت بازمی گردد.معماران گذشته با توجه به منابع طبیعی موجود و مصالح نهفته در آن دست به آفرینشی زدند که منجر به تطابق معماری با طبیعت و تداورم معماری بومی در طی قرنها تا عصر حاضر شده است. یعنی در حقیقت تعادل میان محیط زیست و توسعه که اصل مهم توسعه پایدار می باشد در معماری بومی منطقه ایران به نوعی رعایت می شد. اما در عصر حاضر با توجه به کاهش منابع طبیعی و عدم تطابق معماری امروز ایران با معماری بومی گذشته، سرگشتگی و آشفتگی در معماری بومی و سنتی ایران مشهود می باشد لذا شایسته است حرکت دو سویه ای در جهت افزایش منابع طبیعی و تطابق معماری بومی با طبیعت در دوران معاصر صورت گیرد. در نواحی جنوبی دریای خزر با توجه به پهنه بندی اقلیمی و شرایط مساعد جغرافیایی از مصالح بوم آورد بصورت متنوع به کار میرفته است بطوری که در نواحی کوهپایه ای از سنگ در پایه ها، چوب در بدنه ها و نی، گاله و چوب در پوشش استفاده می شده است. از آنجایی که منابع این مصالح تجدید پذیر هستند می توان به تداوم معماری بومیو احیاء اصالتها با تغییر فناوری های بومی طبق نیازهای امروز، امیدوار بود. روش تحقیق این مقاله بصورت تحلیلی – توصیفی و منابع تحقیق در این پژوهش کتابخانه ای و در برخی موارد میدانی می باشد.

سوال خود را در مورد این مقاله مطرح نمایید :

با انتخاب دکمه ثبت پرسش، موافقت خود را با قوانین انتشار محتوا در وبسایت تی پی بین اعلام می کنم
مقالات جدیدترین ژورنال ها