• شهرسازی و توسعه ناپایدار شهری؛ مطالعه موردی متروپل تبریز

    جزئیات بیشتر مقاله
    • تاریخ ارائه: 1392/07/24
    • تاریخ انتشار در تی پی بین: 1392/07/24
    • تعداد بازدید: 758
    • تعداد پرسش و پاسخ ها: 0
    • شماره تماس دبیرخانه رویداد: -
     متروپل تبریز بزرگترین مجتمع زیستی شمالغرب کشور است که به لحاظ موقعیت مکانی ویژه از حوزه نفوذ بسیار وسیعی برخوردار بوده و به سبب مرکز سیاسی، اداری و تمرکز فعالیتهای صنعتی، اقتصادی، دانشگاهی و سطح بالای تخصص و خدمات به عنوان قطب جاذب و شهر مسلط نقش ماکروسفالی (بزرگسری) را در منطقه ایفا نموده و به همین دلیل بطور مداوم بر گستره فضایی آن افزوده می شود. این شهر طی دهه های اخیر رشدی شتابان، لجام گسیخته و بی قواره ای داشته استو تحولات جمعیتی و کالبدی ناباورانه ای را تجربه کرده بطوریکه نوعی شهرسازی نا اندیشیده و ناپایدار در آن به وقوع پیوسته است. بر این اساس مقاله حاضر با روش تحلیلی- اسنادی و با هدف بررسی و ارزیابی ابعاد ناپایداری حاصل از الگوی توسعه ناموزون تبریز بین سالهای 85-1335 به رشته تحریر در آمده است. یافته های تحقیق نشان می دهد که توسعه و  پراکنش فضایی شهر باعث کمبود و گرانی زمین و مسکن، تخریب باغات و اراضی کشاورزی، فرسودگی و تهی شدن بافت قدیم، تنزل اعتبارات فرهنگی و هویت تاریخی شهر، دست اندازی شهر بر روی مناطق ناپایدار و نواحی بالقوه خطرناک، از بین رفتن جنبه های زیبایی شناسانه شهر، ظهور و گسترش مناطق حاشیه نشین، ادغام روستاهای پیرامون و تغییر نقش آنها شده است و قابلیت های زیست محیطی  این شهر را به مخاطره انداخته است. از سویی عدم انطباق توسعه فضایی شهر با ظرفیت زیرساختها و فضاهای شهری و به عبارتی عدم حاکمیت برنامه های اصولی شهرسازی بر گسترش شهر منجر به عقب ماندگی روند شهر سازی از شهر نشینی بی رویه شده و این شهر را از منظر توسعه پایدار شهری به زیر سوال برده است.

سوال خود را در مورد این مقاله مطرح نمایید :

با انتخاب دکمه ثبت پرسش، موافقت خود را با قوانین انتشار محتوا در وبسایت تی پی بین اعلام می کنم
مقالات جدیدترین رویدادها
مقالات جدیدترین ژورنال ها