• طراحی فضای شهری پایدار با رویکرد اجتماع پذیری نمونه موردی: محور فرهنگی – تاریخی در دشت

    جزئیات بیشتر مقاله
    • تاریخ ارائه: 1392/07/24
    • تاریخ انتشار در تی پی بین: 1392/07/24
    • تعداد بازدید: 4974
    • تعداد پرسش و پاسخ ها: 0
    • شماره تماس دبیرخانه رویداد: -
     فضاهای شهری به عنوان بتن حیات اجتماعی و شهری عنصر اصلی در تعیین هویت شهر و ارتقاء فرهنگ شهروندان آن هستند. امروزه دگرگونی های اتقاق افتاده در همه ابعاد شهری که عمده آنها ناشی از ورود و غلبه صنعت و مدرنیته است، سبب از دست رفتن فضاهای عمومی یا کمرنگ شدن عملکرد و خصوصا نقش آنها در برقراری و تقویت ارتباطات اجتماعی آنها شده است. لذا در پژوهش حاضر ضمن بررسی مفهوم فضاهای شهری و معرفی کیفیت های محیطی اصلی موثر در آن به طراحی و احیای فضاهای عمومی از طریق تقویت حضور مردم پرداخته شده است و در این خصوص محور فرهنگی- تاریخی دردشت به عنوان نمونه مورد مطالعه مورد ارزیابی واقع گردید. چرا که عوامل متعددی از قبیل فقدان فعالیت ها و کاربری های جاذب و متنوع، فرسودگی کالبدی و عملکردی، دسترسی نامناسب، حجم بالای عبور و مرور وسایل نقلیه موتوری، کاهش همبستگی های اجتماعی و همچنین عامل بسیار مهم کاهش امنیت این محور را که در گذشته از پویایی و حجم بالایی از تعاملات اجتماعی بر خودار بوده با افول کیفیات محیطی و در نتیجه کاهش شدید حضورمردم موجه ساخته است. از این روی در جهت نیل به هدف و رویکرد اصلی پژوهش که همانا ارتقاء اجتماع پذیری است، با استفاده از روش توصیفی-تحلیلی شاخص ها و کیفیت هایی شامل: نفوذپذیری (دسترسی)، گوناگونی، خوانایی،انعطاف پذیری،غنای حسی،رنگ تعلق،حس مکان، آسایش محیطی،پیاده مداری، ایمنی و امنیت جهت بررسی در محور معرفی شدند تا با بهره گیری از اطلاعات به دست آمده از طریق پژوهش های میدانی به تحلیل شدت و ضعف، میزان اثر گذاری و ارتباط میان این شاخص ها پرداخته و در نهایت با عنایت به نتایج تحلیل و بررسی ها در راستای رسیدن به هدف معرفی شده راهبردهایی جهت بازگرداندن روح و حیات مدنی به محور و دستیابی به فضای شهری پایدار ارائه شدند.

سوال خود را در مورد این مقاله مطرح نمایید :

با انتخاب دکمه ثبت پرسش، موافقت خود را با قوانین انتشار محتوا در وبسایت تی پی بین اعلام می کنم
مقالات جدیدترین رویدادها
مقالات جدیدترین ژورنال ها